Gordon Lucy MaĹĹźeĹstwo po wĹosku KarnawaĹ w Wenecji (Harlequin Romans 1028)
212. Shaw Chantelle Romans w Monako
Jack Vance To Live Forever (v5.0) (pdf)
Jeffries Sabrina Taniec zmysśÂów Stare panny Swanlea 04
00000181 śąeromski Syzyfowe prace
Kelly_Leslie_Najskrytsze_pragnienia
0829. Gold Kristi SśÂodka pokusa
Dav
Blake Ally Zamek w chmurach
Belinda McBr
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
perukę z grzywką. Możliwe, że wielkiej różnicy w urodzie mi to nie robiło, z dwojga złego
jednakże wolałam się nie podobać blondynowi jako ja niż jako Basieńka. Przechadzka wyglądała
podobnie ja wczoraj, nic go tam siłą nie trzymało, siedział do póznej nocy i rozmawiał ze mną
najzupełniej dobrowolnie...
*
Wbrew ponurym przewidywaniom męża do jutra nic się nie zdarzyło. Moje zwłoki
wróciły same i nie trzeba ich było szukać, precjoza dla kacyka, nie tknięte, spoczywały pod
stołem w kuchni, nikt nie złożył nam podejrzanej wizyty. Cisza była i spokój.
Trzech hydraulików przyszło w samo południe, przy czym wzruszył mnie widok kapitana
we własnej osobie, dzwigającego pod pachą kolanko od rury kanalizacyjnej. Wykorzystałam
okazję, żeby rozwikłać pewne niejasności. Między innymi dziwiło mnie, skąd w tej całej aferze
wziął się pułkownik, którego stanowisko służbowe wykluczało, według moich wiadomości, jego
bezpośrednie zaangażowanie w jakiekolwiek sprawy. Kapitan nie robił z tej kwestii tajemnicy.
- Pułkownik interesuje się tym, można powiedzieć, prywatnie - wyjaśnił na moje pytanie.
- Ma szczególną, osobistą awersję do przemytu dzieł sztuki i życzy sobie być informowany na
bieżąco. Zdaje się, że najchętniej prowadziłby to sam, bo jest wyjątkowo na nich cięty, ale
brakuje mu czasu.
Co do wydarzenia z paczką, szczerze wyznał, że sam tego nie rozumie. Obleciał dom,
obsypał proszkiem na odciski palców wszystkie zabytki z komodą włącznie, kazał mi to
posprzątać, otworzył zamkniętą szufladę sekretarzyka, wspólnie stwierdziliśmy, że jest pusta, po
czym przystąpił do załatwiania interesów.
- Jak państwo uzgodnili z nimi kwestię ich powrotu? - spytał. - Jest jakaś umowa?
Termin, telefon, spotkanie?
Pytanie zaskoczyło nas niebotycznie. Obydwoje z mężem zgodnie wytrzeszczyliśmy na
niego oczy, potem zaś spojrzeliśmy na siebie.
- O rany Boga, nie wiem - powiedział mąż, spłoszony. - Przeoczyłem to. Ty jak?
- Identycznie - powiedziałam niepewnie. - W ogól nie było o tym mowy. Miałam
wrażenie, że się jakoś zgłoszą... Nie, uczciwie mówiąc, nie miałam żadnego wrą żenią...
Kapitan patrzył na nas wzrokiem pełnym niedowierza nią. Uczynił gest, jakby chciał
popukać się palcem w czoło i powstrzymał się, zapewne przez uprzejmość. Zimno mi się zrobiło
na myśl, że przez to idiotyczne niedopatrzenie mogę być skazana na pozostawanie w skórze
Basieńki do końca życia.
- Wiecie, państwo - powiedział tonem, pełnym nagany - gdybym do tej pory miał jeszcze
jakieś wątpliwości czy przypadkiem nie bierzecie w tym udziału, teraz bym się ich pozbył
ostatecznie... Ile jeszcze?
- Co, ile jeszcze...
- Tej zabawy w Maciejaków. Czasu, ile jeszcze. Pięć dni, tak?
- No pięć. Chyba pięć?... Potem się jakoś przecież zgłoszą...
- A jak nie, to co?
- Musiałem chyba do reszty zgłupieć - powiedział mąż z ponurym obrzydzeniem. - Trzy
tygodnie i trzy tygodnie, a jak to potem odkręcić, ani słowa! Zaćmienie umysłu...
- Na litość boską, oni chyba jeszcze nie uciekli? - spytałam z przerażeniem. - Muszą
wrócić, inaczej po diabła by im to było...
Kapitan kręcił głową w zadumie.
- Nie, uciec to oni jeszcze nie uciekli - zawyrokował. - Za te pięć dni prawdopodobnie
nagle się znajdą Ale w tej sytuacji nie możemy nic uzgodnić i będziecie mnie informować o
każdym wydarzeniu. Cokolwiek się przytrafi, proszę dzwonić, ale tak, żeby was nie było widać
przez okno. Telefon postawić niżej...
Pozostali dwaj hydraulicy ograniczyli swoją działalność do terenu kuchni i własności
kacyka. Nie kryli swego niezadowolenia, okazało się bowiem, że większość odcisków palców na
arcydziełach udało nam się bardzo porządnie zamazać. Rekonstrukcja rozdłubanych fragmentów
była niezbędna, na miejscu niemożliwa, oświadczyli zatem, że zabierają całość aż do jutra i jutro
rano odniosą z powrotem. Oznaczało to, że roboty wodociągowo-kanalizacyjne w domu państwa
Maciejaków nieco się przeciągną i trzeba będzie uzgodnić zeznania, jakie im pózniej złożymy w
tej mierze.
Nazajutrz ekipa hydrauliczna, złożona z osób już tylko dwóch, przyniosła w skrzynce z [ Pobierz całość w formacie PDF ]
