Wilson Patricia Ĺpiew deszczowego ptaka
Strugaccy Arkadij i Borys Pora deszczĂłw
King Stephen Pora deszczowa
Lien_Merete_ _Zapomniany_ogrĂłd_02_ _Latarnik
Blake Jennifer OgrĂłd grzechu
Quincy Morris Gustainis Justin
Diana Palmer Long Tall Texans 36 Winter Roses
Sue_Monk__K
Gregory Benford Furious Gulf
046. Moreland Peggy Jedna dla pićÂciu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Ellin pomyślała, że traci kontrolę nad sytuacją. Dlaczego?
Przecież nie chciała dopuścić do tego, by sprawy zaszły za
daleko. Dawniej zawsze potrafiła się opanować, a teraz
ogarnęło ją pożądanie, które pali ciało ogniem nie do
ugaszenia.
Gwałtowność pieszczot i pocałunków zaskoczyła ich i
oszołomiła. Przekroczyli granicę, zamazali ją. Ellin wiedziała,
że powinna odsunąć się, póki nie jest za pózno. Póki można
zachować znajomość na dotychczasowej stopie, a potem
wyjechać bez żalu, jaki zostawia spełniony akt.
Uznała jednak, że nie warto zastanawiać się, co będzie
potem. Wiedziała, że postępuje nierozsądnie, bezwstydnie, ale
nigdy nie było jej tak dobrze. Jack wyglądał jak grecki bóg,
nie miała siły, żeby mu się oprzeć. Może więcej razy nie zazna
takiego uniesienia? Przeżycie było cudowne, więc przestała
myśleć racjonalnie. W ogóle przestała myśleć.
Jack też tracił zdolność myślenia, ale jeszcze usiłował
zrozumieć, co się dzieje i dlaczego. Gdy po południu układał
plan wieczoru, nie przewidział, że spotkanie urodzinowe
zakończy się w stroju, w jakim człowiek się rodzi.
Od dawna marzył o takiej sytuacji, był gotów spędzić całą
noc z Ellin, lecz zaniepokoiło go tempo. Wszystko dzieje się
za szybko i w milczeniu. Gdzie mówione gorącym szeptem
nieodzowne wyznania? Gdzie obietnice miłości do końca
życia? Gdzie przysięga nie opuszczę cię aż do śmierci" i
porównanie z łabędziami?
Jemu to było potrzebne, a jeśli ukochanej nie, widocznie
marzenia jeszcze nie mogą się ziścić. Zanadto się pośpieszyli,
a jemu chodzi o całą przyszłość. Musi zagłuszyć zew krwi i
ciała, nie poświęci uczucia na całe życie dla chwilowej
przyjemności.
W podobnych chwilach żałował, że ma moralne skrupuły.
Byłoby łatwiej i dużo przyjemniej, gdyby mógł przyjąć to, co
Ellin oferuje i nie martwić się o skutki uboczne.
Chodziło jednak o towarzyszkę na całe życie, o przyszłą
żonę, o tę jedyną wymarzoną kobietę. Najważniejszy punkt
jego planu mówił, że na początku ma być tkliwa, czuła, niemal
metafizyczna unia dusz, a nie tylko szaleństwo ciał. Pragnął,
żeby oboje ze wzruszeniem wspominali pierwsze zbliżenie
jako coś cudownego, a nie jako pomyłkę. Czując się jak
dezerter, chwycił ręce Ellin błądzące po jego ciele.
- Chyba przeskoczyliśmy kilka szczebli - odezwał się
chrapliwym głosem. - Bardzo żałuję, ale musimy zwolnić.
Ellin nie chciała zwalniać. Była gotowa zapłacić wysoką
cenę za swą decyzję, ale widocznie mylnie odczytała intencje
Jacka. Czym zawiniła? Co złego zrobiła? Rozpalona
pożądaniem tuli się do namiętnego mężczyzny, a on nagle
mówi Stop!". Czemu tak ją upokorzył? Chciała odsunąć się.
ale mocno trzymał ją jedną ręką, a drugą narzucił koc. Była
zadowolona, że światło jest przyćmione i nie widać jej
purpurowych policzków.
- Przepraszam - wykrztusiła. - Nie chciałam...
Jack przerwał jej pocałunkiem.
- Nie mów tak. Pragnę wierzyć, że chciałaś, bo w
przeciwnym razie to znaczyłoby, że jestem za łatwy.
- Ty? - Ukryła twarz w dłoniach. - Czuję się strasznie,
okropnie.
- Dlaczego? - zdziwił się szczerze. - Bo ja fantastycznie. -
Wysunął się spod niej i położył na boku. - Boję się posądzać
cię, że po prostu igrasz z moimi uczuciami.
- Nie o to chodzi... Pierwszy raz coś podobnego mi się
przytrafiło. Nigdy nie poniosło mnie tak, żebym przestała
myśleć.
- Czy to nie wspaniałe?
- Nazwano mnie Królową Zniegu, bo zawsze
kontrolowałam sytuację.
- A teraz? - Popatrzył na nią bardzo poważnie. - Rozbroił
cię tort, prawda?
To był cały Jack; człowiek delikatny, o gołębim sercu.
Ellin roześmiała się i wstyd zniknął.
- Nie, raczej saksofon. I twoje wprawne usta... i twoje
ręce, i... Mówić dalej?
- Bardzo proszę.
- I fakt, że tyle serca włożyłeś w przygotowanie
urodzinowego przyjęcia. Dziękuję, że powstrzymałeś mnie
przed...
- Zaraz, zaraz, wcale nie mówiłem, że musimy przestać. -
Przytulił ją. - Ja tylko powiedziałem, że powinniśmy zwolnić
tempo i ustalić podstawę naszego działania. W każdej chwili
jestem gotów zacząć, gdzie przerwaliśmy, ale najpierw chcę
coś powiedzieć.
- Nie, ja pierwsza. - Musnęła palcem jego usta. - Jestem [ Pobierz całość w formacie PDF ]
