Harry Harrison Cykl Stalowy Szczur (06) Stalowy Szczur i piÄ ta kolumna
CD2 Daj mi piÄ JĂłzef Augustyn SJ
Tomasz PiÄ tek HEROINA
046. Alexander Meg Dziecko miĹoĹci
Amanda S
DROGA DO PRZYSZśÂOśÂCI Jan PaweśÂ II
Roberts Nora_Tajemniczy sć siad
Mackenzie Myrna Rodzinne sekrety 09 Zauroczenie
Samson Hanna PuśÂapka na motyla
Awakening Pr
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
twarz Jacka. Jack uchylił się i śnieg rozprysnął się
o chodnik nieefektownym plaśnięciem.
To jeszcze bardziej rozwścieczyło Malindę. Chwytała
śnieg w obie ręce, rzucała, schylała się znowu, nawet
nie patrząc, czy wcelowała. Znieżna kula trafiła ją
JEDNA DLA PICIU
49
w kołnierz i zsunęła się pod kurtkę. Skacząc na jednej
nodze Malinda próbowała wytrzepać śnieg.
Siedzący na masce samochodu mali Brannanowie
zagrzewali ojca do walki. Malinda spojrzała w ich
kierunku, a oni natychmiast przybrali niewinny,
anielski wyraz twarzy. Nie dała się nabrać. Wiedziała,
że znakomicie się bawią -jej kosztem.
Kątem oka dostrzegła leżącą na tarasie szuflę do
śniegu.
Niezależnie od okoliczności kobieta zawsze powinna
zachowywać się jak dama.
Dłonie Malindy nie schwyciły szufli.
- Tylko raz, ciociu - szepnęła. - Tylko ten jeden raz.
- Co pani mówiła, panno Doskonalska? - zapytał
Jack, skręcając się ze śmiechu.
Tego już było za wiele. Malinda schwyciła szuflę
mocno obiema rękami, zanurzyła w pryzmie śniegu
i napełniła po brzegi. Odwróciła się do Jacka. Oczy
płonęły jej z wściekłości.
- Ja tylko żartowałem, Malindo. Naprawdę. - Jack
śmiejąc się podniósł ręce do góry i zrobił krok do
tyłu. Potknął się o ukryty pod śniegiem krawężnik
i upadł na plecy. Malinda czuwała. Cała zawartość
szufli wylądowała na jego twarzy.
Choć oślepiony przez śnieg, Jack chwycił ją za
kostkę u nogi. Jeden ruch i już leżała na nim,
rozciągnięta wcale nie jak dama.
Upadek pozbawił ją nie tylko szufli, ale i tchu.
Przez moment leżała oszołomiona. W uszach jej
dzwoniło, nic nie słyszała. Za to czuła o wiele za dużo.
Najpierw tylko jego śmiech - w formie wibracji na
swoich piersiach. I jego oddech w swoim uchu. Potem
stopniowo zdawała sobie sprawę z silniejszych doznań.
JEDNA DLA PICIU
50
Ucisk jego ud na swojej nodze. Delikatna nabrzmiałość
jego męskości przytulona do jej brzucha. I... i jego ręce
obejmujące jej pupę.
Przerażona śmiertelnie intymnością tej pozycji,
Malinda próbowała wyswobodzić się z uścisku Jacka.
Uniosła się nieco na łokciach.
Szeroko otwarte błękitne oczy Malindy napotkały
śmiejące się oczy Jacka. Wzrok przestraszonej łani
zmazał uśmiech z jego twarzy. Choćby nawet chciał,
nie umiałby się powstrzymać. Ujął jej zaczerwienione
policzki w dłonie, uniósł jej głowę, ich wargi się
spotkały.
Zimno. To było pierwsze wrażenie. A potem
miękkość i słodycz nie do opisania. Poczuł, jak jej
palce zaciskają się na jego kurtce, ale twarz ani drgnęła.
Zwiadomy, że Malinda jest tak samo jak on
zaciekawiona tym, co się dzieje, Jack badał językiem
wewnętrzną miękkość jej warg. Palce, które poprzednio
ujmowały jej twarz, obejmowały teraz jej głowę. Ich
oddechy się wymieszały.
- Brawo, tato! Wygrałeś!
Głos syna przypomniał Jackowi, że, niestety, nie są
z Malinda sami. Possał przez moment jej dolną wargę
i zakończył pocałunek.
- No tak, ale co teraz?
Choć pytanie skierowane było do syna, Jack nie
odrywał wzroku od Malindy. Wargi miała leciutko
obrzmiałe, policzki zdrowo zaczerwienione, a oczy...
Było w nich i pożądanie, i zmieszanie. Jack wiedział
już, że pod fasadą damy kryje się bardzo zmysłowa
kobieta, ale sądząc po jej minie i bijącym jak oszalałe
sercu, sama jeszcze o tym nie wie.
JEDNA DLA PICIU 51
Malinda siedziała przy biurku i patrzyła przed siebie.
Myślami była daleko - no, może tylko w głębi domu.
Gdzie on jest? zastanawiała się. Co robi? Czy myśli
o mnie, jak ja o nim?
Koniuszkiem palca obwiodła zarys dolnej wargi.
Przymknęła oczy i wspominała pocałunek Jacka.
Fale pożądania rozpłynęły się po jej ciele jak ciepły
miód. Pocałunek był taki jak mężczyzna, który ją
nim obdarzył. Silny, rubaszny, namiętny, z odrobiną
delikatności. Nigdy w życiu nie doświadczyła takiego
pocałunku. Ciekawe, czy i on tak to odczuwał?
Natychmiast otworzyła oczy. Ty idiotko, zganiła
się. Głupia, naiwna, niedoświadczona idiotko. Taki
mężczyzna jak Jack Brannan całował na pewno miliony
kobiet i natychmiast o nich zapominał. Czemu więc
z nią miałoby być inaczej? Teraz na pewno zaśmiewa
się z całej tej sprawy.
Aż zaczerwieniła się z upokorzenia. Ciotka Hattie
miała rację - nie należy ufać mężczyznom. W przy
szłości musi o tym pamiętać. A teraz nie ma czasu na
głupie marzenia. Robota czeka. Skupiła swą uwagę [ Pobierz całość w formacie PDF ]
