(30) Niemirski Arkadiusz Pan Samochodzik i... Arsen Lupin tom 1
17 Zbigniew Nienacki Pan Samochodzik i Testament Rycerza JÄdrzeja
02 Nienacki Zbigniew Pan Samochodzik i Skarb Atanaryka
Pan Samochodzik i Arsen Lupin tom 30 częć 2
Nienacki Zbigniew 03 Pan Samochodzik i skarb Atanaryka
102 Pan Samochodzik i tajemnica Araratu
Zbrojni 01 Zamek Laghortow Thorhall EM
13 Carole Mortimer Zamek na wrzosowisku
Blake Ally Zamek w chmurach
(27) Miernicki Sebastian Pan Samochodzik i ... Skarb generaĹa Samsonowa tom 1
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
kogoś i rozmawiała stojąc na dziedzińcu. Mówiła, \e na zamek przyjechał jakiś facet i
ona się nim zajmie. Wie pan, stałem w cieniu i widziałem, jak obserwowała ją jakąś
postać ubrana na czarno. Pewnie był to ten brunet...
Siłą woli zmusiłem się do zachowania obojętnej miny - jakbym nie wiedział,
co naprawdę działo się w nocy.
- Ale nie rozumiem... - zacząłem.
- Nie trzeba nic rozumieć - Torquemada uniósł dłoń. - Ile pan zarabia?
- Chyba nawet nie mam średniej krajowej...
- Czy w Polsce stawka stu euro dziennie jest uczciwą?
- Tak.
- Będę panu tyle płacił. Pan zaś zajmie się obserwacją tego bruneta. Zgoda?
Mój klient jest bogatym człowiekiem, a odnoszę wra\enie, \e zainteresowanie moją
osobą związane jest właśnie z nim. Rozumie pan, \e w takim momencie dobro klienta
jest najwa\niejsze?
- Naturalnie, ale jestem zmuszony panu odmówić.
- Co?! Jest pan pierwszym Polakiem, który odmówił mo\liwości zarobienia
pieniędzy.
- To kwestia zasad, nie jestem szpiclem. Jestem uczciwym człowiekiem i
obiecuję, \e jeśli zauwa\ę coś, co miałoby zaszkodzić panu lub pana klientowi,
poinformuję pana o tym.
Torquemada skłonił mi się i wstał.
- Miło mi poznać człowieka obdarzonego...
Przerwało mu pukanie do drzwi. Zaraz te\ do środka wszedł brunet.
- Przepraszam panów - mówił po angielsku, ale słychać było, \e nie jest to
jego naturalny język. - Dyrektor zaprasza na zwiedzanie zamku, a potem na Wieczór
rycerski . Trzeba się od razu ciepło ubrać.
- Pójdę się przebrać - oświadczył Torquemada i wyszedł.
- Cześć, nazywam się Marc Asperge - przedstawił się i podał mi dłoń.
- Paweł - odpowiedziałem ściskając jego dłoń.
- Ale sztywniak, co? - Marc wskazał w kierunku drzwi, mając na myśli
Torquemadę.
- To prawnik, mo\e dlatego?
Marc roześmiał się jak z dobrego dowcipu.
- Masz rację! Zbieraj się, po drodze pójdziemy po dziewczyny.
Kręcił się po pokoju wszędzie zaglądając. Dłu\szą chwilę podziwiał kredens.
W tym czasie na koszulę zało\yłem sweter i wziąłem bluzę. Do kieszeni wsunąłem
kieszonkową latarkę.
- Idziemy! - powiedziałem stając przy drzwiach.
Marc wyszedł i poczekał na mnie, a\ zamknąłem drzwi.
- Od dawna tu jesteś? - zapytałem go, gdy szliśmy po emporze.
- Od trzech dni.
- Wypoczywasz?
- Nie, poszukuję hitlerowskich skarbów.
Nie spodziewałem się takiej szczerości.
- Jestem dziennikarzem zajmującym się badaniem historii - kontynuował
Marc. - Na zlecenie redakcji mam przygotować cykl reporta\y na temat miejsc na
Dolnym Zląsku, gdzie hitlerowcy ukryli skarby. Sam wiesz, \e musiałem przyjechać
do Czochy. To dobry punkt wypadowy i ciekawy zamek.
- Zgadza się - przyznałem.
Po chwili pukałem do drzwi pokoju Małgosi. Dziewczyna z rumieńcami na
twarzy poznała się z Kanadyjczykiem. Potem Marc zaprosił do nas Izabelę. Na dole,
przy recepcji czekali na nas pan Zbigniew, Torquemada, pani Agnieszka i młody
mę\czyzna, którego pierwszy raz widziałem na oczy. Był szczupłym blondynem o
pociągłej twarzy i słabym uśmiechu tkwiącym w kącikach ust.
- To pan Mariusz - przedstawił go wicedyrektor. - Będzie prowadził Wieczór
rycerski . Spotkamy go pózniej na wieczerzy.
Mariusz uśmiechnął się do nas, mruknął przepraszam i wyszedł z zamku.
- Nasz zamek powstał w połowie XIII wieku... - dyrektor zaczął opowieść.
Mówił po angielsku, a Małgosia tłumaczyła Michałowi najwa\niejsze kwestie.
Na moment opuściłem towarzystwo, by porozmawiać z recepcjonistką.
- Witam! - uśmiechnąłem się do dziewczyny. - Proszę mi powiedzieć, w
których pokojach mieszkają panowie Tomas de Paladine i Marc Asperge? Chciałbym
im zrobić pewną niespodziankę...
- Nie wiem, czy ten Hiszpan ma ochotę na niespodzianki.
- Co z tym jego zatruciem?
- Nie wiem - dziewczyna wzruszyła ramionami. - Lekarz stwierdził, \e to nic
groznego. Tej samej nocy, jak przyjechali ci goście i pani Izabela, zginaj komplet
kluczy do komnat. Znalazł się tego samego dnia, którego pan przyjechał.
Obejrzałem się na wycieczkę, która zmierzała w kierunku sali rycerskiej.
- To w których pokojach oni mieszkają?
- Hiszpan nad panem, a Kanadyjczyk nad panią Izabelą.
- Dziękuję - powiedziałem i dołączyłem do grupy.
- ... W 1306 roku zamek nale\ał do rodziny von Biberstein i wtedy dokonano
jego znacznej rozbudowy - opowiadał pan Zbigniew. - Wybudowano go na planie
czworoboku i składał się z trójkondygnacyjnego budynku oraz masywnej wie\y. Po
tym jak w 1319 roku ksią\ę jaworski Henryk I opanował okoliczne tereny, warownia
przeszła w jego ręce. Tak było do 1346 roku, gdy zmarł ksią\ę i upadło księstwo
jaworskie. Zamek jako lenno znalazł się pod panowaniem Czech. Pod koniec XIV
wieku jego właścicielami była rodzina Donyn. Podczas wojen husyckica zamek
dwukrotnie oblegali powstańcy. W 1427 nie zdobyli go. W 1433 zajął go oddział
Czirnina z Lipy. Wkrótce odbił go jego właściciel. W 1453 roku Czocha stała się
własnością Kaspara von Nostitza. W 1525 roku Johann von Nostitz przebudował
zamek. Wtedy warowni nadano renesansowy wygląd i dobudowano kolejne skrzydło.
W163 9 roku Christian von Nostitz umocnił fortyfikacje zamkowe - w samą porę, bo
rok pózniej zamek oblegali szwedzcy dragoni, jednak bezskutecznie. W 1700 roku
wdowa po Christianie sprzedała zamek Johannowi Hartwigowi von Uchtritzowi, i do
jego rodziny zamek nale\ał a\ do 1909 roku, z krótką przerwą, gdy w 1765 roku
Czochę kupił Ferdinand Otto von Schindel. Von Uchtritzowie odkupili zamek w 1782
roku. W 1719 roku miało miejsce makabryczne wydarzenie, gdy pod konduktem
\ałobnym załamał się most zwodzony i wszyscy spadli do fosy. Wtedy to
wybudowano most kamienny. W nocy z 17 na 18 sierpnia 1793 roku zamek spłonął.
Odbudowano go do końca XVIII wieku. Proszę państwa, znajdujemy się w sali
rycerskiej, która dawniej miała zupełnie inny wygląd. Stały tu rycerskie zbroje.
Zwracam państwa uwagę na kominek. Sprowadzono go z Włoch w 1909 roku
podczas przebudowy zamku. W tym to roku kupił go Ernst von Gutschoff. Jednym z
jego największych interesów było w\enienie się w bogatą rodzinę amerykańską.
Wkrótce dorobił się fortuny tworząc koncern tytoniowy. Miał szerokie kontakty w
świecie ówczesnej arystokracji, w tym rosyjskiej. Na jego zlecenie profesor Bodo
Ebhardt dokonał rekonstrukcji zamku według ryciny z 1703 roku. Na ten cel wydano
4 miliony marek. W kominek wkomponowano kartusze z herbami rodów, które
kolejno były właścicielami Czochy.
Zasłuchani w opowieść oglądaliśmy kominek. Dyskretnie zerkałem na innych.
Ka\dy wyglądał na zafascynowanego. Przeszliśmy do sali, w której w nocy zniknął
włamywacz.
- To sala audiencyjna z zachowanym oryginalnym sklepieniem gotyckim - [ Pobierz całość w formacie PDF ]
