Blake Jennifer OgrĂłd grzechu
Blake Jennifer Z dala od zgieĹku
Blake Ally Zamek w chmurach
Webber Meredith Slub na pustkowiu
Farmer, Philip Jose Lord Tyger
Korman Gordon 39 wskazówek tom 2 FaśÂszywa nuta
Wilhelm, Kate Casa Inteligente
Coben Harlan Mickey Bolitar 01 Schronienie
Roberts Nora Czarny koral
tn travelling
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wielbiciela spragnionego autografu i dołączyłem do niej.
- Dziś wieczorem przeszedłeś sam siebie, Andy - powiedzia-
ła, gdy się objęliśmy.
Skropiona perfumami przywołującymi zapach bzu, Cynthia
stanowiła ucieleśnienie wszelkich cech, jakie posiada każda no-
wojorska elegancka kobieta sukcesu. Mając pięćdziesiąt lat, nie
wyglądała nawet na czterdzieści. Jej włosy, wpadające w mglistą
szarość, były długie, a ona nosiła je ciasno zwinięte w kok z tyłu
głowy. Muśnięcie różu rozjaśniało jej gładkie policzki, kontra-
stując z czernią kostiumu.
- Dobrze cię widzieć - odezwałem się, gdy się od siebie
odsunęliśmy. Ostatnio widziałem Cynthię, zanim zacząłem Spie-
kotę, i dziwnie było znowu rozmawiać z nią osobiście.
- Zrobiłam nam rezerwację w „II Plazza" - powiedziała.
- Dzięki Bogu, bo umieram z głodu.
Jednak otaczało nas co najmniej pięćdziesiąt osób, czeka-
jących na indywidualną dedykację i kilka sekund pogawędki.
Drzwi księgarni, wiodące do mojej kolacji, zdawały się odle-
głe o całe mile, ale zganiłem sam siebie, że przecież to właśnie
uwielbiam, na to tak ciężko pracowałem. A zatem przykleiłem
do twarzy uprzejmy uśmiech, wziąłem głęboki wdech i ruszy-
łem w stronę oczekującego tłumu, licząc na to, że jego zaintere-
sowanie nie potrwa długo.
116-
#
Wysoki włoski sommelier wręczył mi korek z rubinową
plamą. Wyczułem aromat wilgotnej końcówki korka, gdy som-
melier nalewał mi wino. Zakołysałem kieliszkiem, upiłem łyk,
a kiedy ponownie skinąłem głową, napełnił oba kieliszki ciem-
nobursztynowym Latour, które czekało na ten moment przez
czternaście lat.
Kiedy sommelier odszedł, zjawił się nasz kelner, który z intry-
gującymi szczegółami opisał nam kilka potraw. Potem zostawił
dwie burgundowe karty dań. Przedzierając się przez włoskie
nazwy, sączyłem aksamitne wino i rozmyślałem o fioletowych
winogronach dojrzewających na francuskiej wsi oraz o podziem-
nych piwniczkach.
Światła śródmieścia tworzyły łagodną, pełną blasku atmosfe-
rę „II Piazza". Restauracja, mieszcząca się na trzydziestej piątej
kondygnacji Parker-Lewis Building, zajmowała róg drapacza
chmur, więc najlepsze stoliki znajdowały się wzdłuż dwóch ścian
z oknami wychodzącymi na miasto. Siedzieliśmy przy jednym
z tych stolików oświetlonych blaskiem świec, a ja wpatrywałem
się w wody East River daleko pod nami, sunące pod Mostem
Brooklyńskim. Śledziłem wzrokiem światła barki mozolnie pły-
nącej w górę rzeki na przekór prądowi czarnej wody.
- Wyglądasz na zmęczonego - powiedziała Cynthia.
Podniosłem wzrok.
- Zwykle uwielbiałem spotkania autorskie, ale teraz mnie
męczą. Chcę wrócić do domu.
- Andy - zaczęła, a po jej poważnym tonie mogłem poznać,
co nadciąga. Dobrze znałem Cynthię. Moje zniknięcie w maju
podkopało jej wiarę we mnie. - Słuchaj, próbowałam z tobą po-
rozmawiać o tym, co się stało, ale ty zawsze bagatelizowałeś to
jako...
- Cynthio...
117-
- Andy, jeżeli pozwolisz wyrzucę to, co mi leży na wątrobie
i będziemy to mieć za sobą.
Kiedy się nie odezwałem, mówiła dalej:
- Rozumiesz, co mnie zmartwiło w twoim wymknięciu się [ Pobierz całość w formacie PDF ]
