Arthur D Howden & Robert Louis Stevenson Porto Bello Gold (pdf)
KoĹciuszko_Robert_ _Wojownik_Trzech_ĹwiatĂłw_03_ _Tata
Czarna Legenda DziejĂłw Polski â Jerzy Robert Nowak
C Howard Robert Conan i Bogowie Bal Sagoth
Forward, Robert L Rocheworld 3 Ocean Under the Ice
Chazan, Robert God, Humanity, and History
Howard Robert E Tygrysy morza
Heinlein, Robert A The Puppet Masters
Howard, Robert E Conan el Cimmerio
Roberts Alison Rajska wyspa
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Ta grupa zaczął Luis, zakładając swoją kamizelkę
jest zupełnie zielona.
Tak przytaknęła. Luis, miej na oku tę parę
nowożeńców. Są bardziej zainteresowani sobą, niż wskaz-
nikami.
Nie ma sprawy zgodził się i przytrzymał butle Liz,
aby ułatwić jej założenie kamizelki. Wyglądasz na
zmęczoną zauważył.
Nie. Wszystko w porządku.
Jesteś pewna? spytał i popatrzył na sińce na szyi
dziewczyny.
Dzięki za troskę odparła Liz i przypięła swój nóż.
Mówię poważnie. Martwię się o ciebie.
Policja ma wszystko pod kontrolą odparła, patrząc
na starszego mężczyznę, który usiłował właśnie założyć
płetwy. To był jej dzisiejszy ochroniarz.
Gdy tylko spojrzała na policjanta, zaczęła myśleć
o Jonasie. Nie była zaskoczona jego zachowaniem wczoraj
wieczorem, ponieważ drzemiącą w nim siłę i gwałtowność
wyczuwała od początku. Jednak zrobiło jej się nieprzyje-
mnie, kiedy spostrzegła wyraz jego twarzy w czasie
szarpaniny z Eriką. Nie znała go na tyle, by wiedzieć, czy
uda mu się pohamować swoją porywczość. Jonas pragnie
zemsty, pomyślała Liz. Widziała w jego oczach, że
w końcu dopnie swego. Aódz zakołysała się łagodnie i Liz
wróciła do rzeczywistości. Nie powinna o nim teraz
myśleć, skoro ma przed sobą dzień pełen zajęć.
j:nz20 8-11-2006 p:88 c:0
88 Nora Roberts
Panno Palmer zwrócił się do niej szczupły Amery-
kanin z szerokim uśmiechem. Czy sprawdzi pani mój
ekwipunek?
Oczywiście przytaknęła.
Trochę się denerwuję. Jeszcze nigdy tego nie
robiłem.
Odrobina strachu nie zaszkodzi. Będziesz bardziej
ostrożny. Mów mi po imieniu. Mam na imię Elizabeth.
A teraz załóż maskę. Upewnij się, że dobrze przylega, ale
nie ściągaj pasków zbyt mocno.
Jeśli to możliwe, chciałbym płynąć blisko ciebie
wybuczał przez maskę.
Po to jestem odparła Liz z uśmiechem. Głębo-
kość dziesięć metrów oznajmiła grupie. Pamiętajcie,
by przedmuchać uszy i poprawić maskę. Trzymajcie się
w polu widzenia poprosiła po raz ostatni, usiadła na
burcie i ześliznęła się do wody.
Była w pobliżu łodzi, dopóki Luis nie pomógł ostat-
niemu turyście znalezć się w wodzie. Potem dała mu
sygnał, że wszystko w porządku i zanurkowała.
Liz zawsze uwielbiała to uczucie nieważkości. Przez
chwilę zachwycała się widokiem, który się wokół niej
roztoczył. Białe dno było głęboko pod nią, a Liz wisiała
jakby pod sufitem wysokiej katedry. Machnęła lekko
płetwami i dołączyła do swoich kursantów.
Nowożeńcy trzymali się za ręce i próbowali obejrzeć
wszystko naraz. Policjant zanurzał się ze stateczną powol-
nością, niczym olbrzymi morski żółw. Cały czas patrzył
w jej stronę. Reszta grupy trzymała się razem, zacieka-
wiona widokami, lecz ostrożna. Szczupły Amerykanin
popatrzył na nią z mieszaniną zachwytu i strachu i pod-
j:nz20 8-11-2006 p:89 c:0
Czarny Koral 89
płynął bliżej. Liz położyła mu dłoń na ramieniu i wskaza-
ła w górę. Gdy mężczyzna podniósł głowę, ujrzał słonecz-
ne błyski, które smugami światła wdzierały się pod wodę.
Widać było dno łodzi. Liz wskazała mu teraz kierunek
w dół. Kiwnął głową i już nieco spokojniej popłynął za nią
w kierunku dna.
Ryby, nie okazując strachu, przepływały obok nur-
ków pojedynczo lub całymi ławicami. Na tle bieli piasku
kolory rafy oszałamiały różnorodnością. Pomiędzy żół-
tymi gąbkami i czerwonymi koralami pływały barwne
rybki. Korale w kształcie wachlarzy przyciągały wzrok
łagodnym kołysaniem. Liz wskazała kursantom grupę
srebrzystych rybek, które poruszały się jak jeden wielki
organizm.
Ten świat Liz rozumiała doskonale. Może nawet
lepiej niż ten na powierzchni. Uwielbiała ciszę i spokój
panujące pod wodą. W jej umyśle pojawiały się naukowe
nazwy ryb, roślin i formacji dna, które mijała. Kiedyś
pilnie przyswajała sobie wiedzę o morzach i oceanach, by
móc przekazywać ją innym. Wydawało się, że to jej
marzenie nie mogło się spełnić. Jednak uparta Liz
znalazła możliwość obcowania ze światem, który ją tak
pociągał. Odkrywała tajemnice morza turystom, którzy
wykupili u niej lekcje nurkowania. Zadowalała się zapew-
nieniem im niezapomnianych przeżyć pod wodą.
Nagle jej wzrok przyciągnęła chmura piasku, wzbija-
jąca się z dna. Zasygnalizowała niebezpieczeństwo
i wskazała nieświadomym kursantom płaszczkę, która
rozdrażniona ich wtargnięciem poderwała się z dna.
Ryba odpłynęła majestatycznie, machając płetwami,
które przypominały rozpięte skrzydła.
j:nz20 8-11-2006 p:90 c:0
90 Nora Roberts
Nurkowie powoli ośmielili się i zaczęli badać okolicę
na własną rękę. Przy Liz został tylko szczupły Ameryka-
nin i policjant. Niedaleko młody małżonek popisywał się
przed żoną, fikając w wodzie koziołki. Co jakiś czas Liz
podpływała do swych podopiecznych, upewniała się, czy
wszystko jest w porządku i wskazywała im co ciekawsze
widoki. Pilnowała jednocześnie wskazników i po pew-
nym czasie zaczęła zbierać grupę.
Po wynurzeniu i wdrapaniu się na pokład zasypali ją
lawiną pytań.
Kiedy znów zanurkujemy? padały pytania.
Spokojnie, najpierw musimy trochę odpocząć i po-
zwolić waszym organizmom wrócić do równowagi po
pierwszym zanurzeniu odparła ze śmiechem.
Co to było, takie dziwnie poskręcane? dopytywał
się jeden z uczestników. Wyglądało, jak łysawy krzak.
To gorgonia. Nazwa pochodzi od mitologicznej
Gorgony tłumaczyła Liz. Jeśli pamiętacie, tamta
istota miała zamiast włosów węże. Ten koralowiec
kształtem przypomina wężowe sploty, stąd jego nazwa.
Liz odpowiedziała jeszcze na wiele podobnych pytań.
Po chwili zauważyła, że szczupły Amerykanin siedzi sam
z niepewnym uśmiechem na twarzy. Zakrzątnęła się
wokół sprzętu i usiadła obok niego.
Zwietnie ci poszło powiedziała.
Naprawdę? zdziwił się i wzruszył ramionami.
Podobało mi się, ale czułem się pewniej, wiedząc, że [ Pobierz całość w formacie PDF ]
