074 Trop wiedzie w historie
Fleszarowa Muskat StanisśÂawa Czterech mćÂśźczyzn na brzegu lasu
Brooks, Terry Landover 05 Witches' Brew
Dzieje Tristana i Izoldy
Stan aktywnoÂści fiz w stylu życia studentów awf w gdańsku
Amanda Steiger Eyes Of The Wolf
Dare Tessa Spindle Cove 03.2 Dama o póśÂnocy t. 2
1.Srebrna gwiazda
Roberts Nora Czarny koral
Arundhati Roy Bóg rzeczy maśÂych
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zjawisko nie może być odpowiedzialne za efekt różdżkarski. Szczegóły w tym
miejscu pomijam.
Hipoteza fali 21 centymetrowej
Kolejna hipoteza zaproponowana przez różdżkarzy zakładała, że woda
wypromieniowuje falę elektromagnetyczną o długości 21 centymetrów, którą
potrafią oni wyczuć. Zwolennikiem tej hipotezy był nieżyjący już prof. Wilhelm
Rotkiewicz z Politechniki Warszawskiej (konstruktor pierwszego produkowanego
w Polsce po wojnie radioodbiornika Pionier). Utrzymywałem z nim stały kontakt
aż do jego śmierci. W warunkach wysokiej próżni, (np. kosmicznej), wodór
jednoatomowy faktycznie wysyła promieniowanie o długości fali 21,1 cm, co
potwierdzają astrofizycy. Trudno się jednak spodziewać takiego promieniowania w
warunkach ziemskich, gdzie gazowy wodór występuje w postaci dwuatomowej czy
też wchodzi w skład bardziej złożonych związków. Interesujący nas wodór
jednoatomowy można uzyskać laboratoryjnie przez poddanie wody bardzo
złożonym procesom i można wykluczyć, aby odpowiednia sekwencja reakcji
chemicznych mogła zachodzić samoistnie w wodzie sączącej się pod ziemią. Idąc
jednak tym tropem, dzięki uprzejmości Politechniki Warszawskiej,
wypożyczyliśmy generator klistronowy do eksperymentów z bardzo krótkimi
falami. Badania prowadziliśmy na obozie naukowym w 1978 roku. Negatywne
wyniki potwierdziły nasze przypuszczenia.
Legendy różdżkarskie
Próbowaliśmy też weryfikować inne stwierdzenia lansowane przez podręczniki
radiestezyjne. Jeśli chodzi o roślinność, która rzekomo upodobała sobie tereny
zapromieniowane, to literatura różdżkarska prezentuje tu pewną dowolność, a
niekiedy nawet niezgodności. Natomiast lansowane szeroko przekonanie o
upodobaniu kotów do spania na miejscach zapromieniowanych, a unikaniu tych
miejsc przez psy, należy zaliczyć do legend różdżkarskich. Niechęć psów do
wyboru tych samych legowisk, na których śpią koty, da się wyjaśnić w sposób
zupełnie prozaiczny. Skoro psy charakteryzują się dobrym węchem, to trudno sobie
wyobrazić, aby normalny pies chciał spać na miejscu, gdzie mógłby wyczuć zapach
kota. Nikt też nie przeprowadził wiarygodnych badań w tym zakresie przez
poszukiwanie wody mającej rzekomo występować pod legowiskiem kota przy
pomocy np. wierceń geologicznych. Inne hipotezy, dotyczące tzw. żył wodnych i
ich promieniowania, miały tak fantastyczne uzasadnienia, że nie warto się nimi tu
zajmować.
Wiercenie w ziemi
Zasadniczą trudność stanowi potwierdzenie występowania w terenie tzw. żyły
wodnej środkami bardziej obiektywnymi niż tylko opinia różdżkarza. Ponieważ
sprawa dotyczy tworów znajdujących się pod ziemią, możemy albo uwierzyć
różdżkarzowi, albo spróbować zweryfikować jego opinię przez wiercenia. Przy
okazji trzeba dodać, że nawet stwierdzenie wody w wykonanym odwiercie nie
mówi nic o jej zachowaniu pod ziemią. Należałoby więc kontynuować analizę: czy
nie jest to przypadkiem woda stojąca, a jeśli płynie, to z jaką prędkością i w jakim
kierunku? Wszystkie te analizy są bardzo kosztowne, lecz niezbędne dla
obiektywnej weryfikacji teorii występowania tzw. żył wodnych. Właśnie w tym
celu, już pod koniec programu naszych badań, zakupiłem z własnych funduszy
komplet wierteł geologiczno - inżynieryjnych, firmy Jan Szkurłat z Miłosnej pod
Warszawą. Były to świdry ręczne i umożliwiały odwiert do 7 m głębokości. W [ Pobierz całość w formacie PDF ]
