Alfred Szklarski Tajemnicza Wyprawa Tomka
Hitchcock_Alfred_ _PTD_30_ _Tajemnica_futrzanego_misia
Hitchcock Alfred PerĹy Patrycji McGrove
MC7805
Patsy Brooks Za jakie grzechy
Busby, FM Long View 1 Star Rebel
Korman Gordon 39 wskazówek tom 2 FaśÂszywa nuta
Korolec Bujakowska Halina Mój chśÂopiec motor i ja
Linda Barlow OpćÂtani miśÂośÂcićÂ
Kurtz, Katherine Adept 01 The Adept
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
nami.
- Nie ma sprawy! - Pete wjeżdżał właśnie na parking przed wieżowcem
Galactic. - Niech wyjdą i nas złapią.
Szybko zawrócił i stanął przy samym wjezdzie. Wszyscy trzej wyskoczyli i
czekali, co będzie dalej. Datsun przejechał wolno tuż obok. W środku zobaczyli
znajomych z pchlego targu - Tajlandczyków, którzy handlowali pirackimi kasetami.
Kiedy, zorientowali się, że zostali rozpoznani, zaczęli się ostro sprzeczać.
Jeden z nich wskazywał chłopców, drugi zdecydowanie kręcił głową.
37
- No, i na co czekacie? - wrzasnął na nich Pete, przyjmując wyjściową
pozycję karate. - Wychodzić!
Tamci przez chwilę patrzyli to na Pete a, to na siebie. W końcu kierowca
wcisnął gaz do dechy i datsun zniknął za rogiem.
- Nie wrócą - stwierdził Bob.
- Niezbyt byli zadowoleni, że ich rozpoznaliśmy - dodał Jupiter.
- Co za szkoda! Serce mi krwawi - Pete teatralnym gestem schował głowę w
dłoniach. - Miałem taką ochotę zrobić z nich naleśniki.
- Nie, teraz nie mam ochoty na naleśniki. Wolałbym pyszną pizzę na
grubym cieście, z kiełbasą i mnóstwem sera - zawołał Jupe. - A do tego papryka,
cebula i...
- Przestań, Jupe - zaśmiewał się Pete.
- Z tego, co pamiętam, twój program odżywiania nie przewiduje pizzę w
menu - Bob nie miał litości dla Jupe a. - A swoją drogą, czy udało ci się
zrzucić jakieś kilogramy?
Jupiter spochmurniał.
- Wprawdzie na wadze nie widać żadnej różnicy - powiedział - ale to
dlatego, że przy wzmożonym poziomie aktywności tłuszcz zamienia się w mięśnie.
- Jeszcze jeden taki dzień w Galactic - podsumował Pete - a będziesz
jednym wielkim kłębem mięśni.
- Spodziewam się tego.
Byli już w holu. Pete poszedł prosto do pokoju, w którym sortowano
pocztę, złapał wszystko, co przeznaczone było na piąte piętro, i szybko wybiegł.
Przyglądał się uważnie napotykanym ludziom z nadzieją, że zauważy znajomych
Tajlandczyków, blondyna lub w ogóle coś podejrzanego.
Jupe przedstawił Boba pracownikom studiów nagraniowych na drugim
piętrze. Potem sprawdził taśmy-matki w pokoju Hanka Riversa. Na półce leżało już
osiemnaście szpul - siedem kompletów Szalonej Kalifornii było gotowych. Cały
ranek, biegając ze sprzętem po korytarzu i załatwiając tysiące spraw, Jupiter i
Bob starali się nie tracić z oczu studia Riversa.
Przerwę na lunch Pete postanowił spędzić na zewnątrz tak jak
poprzedniego dnia. Bob ustawił się na dole, w pobliżu automatów z napojami i
kanapkami, a Jupiter znowu pomaszerował do pokoju Hanka. Wyjął z plecaka
bagietkę z masłem i zasiadł do jedzenia.
- Rany, ale to smakowicie wygląda - Hank spojrzał znad porcji kolorowej
sałatki makaronowej, obok której stał pojemniczek z musem czekoladowym.
- Co wygląda smakowicie? - nie wierzył własnym uszom Jupiter. - To? Na
pewno mowa o moim lunchu?
- No pewnie. Ja codziennie dostaję te dziwaczne dania. Sałatka
makaronowa! Za moich czasów jadło się po prostu kluski z mięsem i z sosem. Mus
czekoladowy! Dla mnie to zwykły budyń. Wiesz, moja żona poszła na kurs
kreatywnego gotowania. Nie chcę ranić jej uczuć i nie mówię jej, że wolę
tradycyjne jedzenie. A co może być bardziej tradycyjne niż kromka chleba z
masłem?
Jupiter zawahał się przez chwilę. Przypomniał sobie poranną rozmowę z
chłopakami. Ale bez przesady! Przecież poziom jego aktywności przez dwa ostatnie
dni był naprawdę wysoki. Poza tym, zamieni się z Hankiem tylko jeden jedyny raz!
Nie mówiąc o tym, że człowiekowi należy się coś ekstra, kiedy pracuje nad ciężką
sprawą.
- Zamieńmy się - powiedział lekko. - Mnie jest wszystko jedno.
A w myśli przysiągł, że wieczorem wraca do swojego programu odżywiania.
- Pycha! - mruknął Hank, wgryzając się ze smakiem w bagietkę,
- Super! - westchnął Jupiter z buzią pełną sałatki.
Uśmiechnęli się do siebie konspiracyjnie.
Po lunchu Hank zaproponował Jupiterowi spacer.
- Dostaniesz klaustrofobii, jeśli się stąd nie ruszysz. Ja nie mogę
usiedzieć tu przez cały dzień, szczególnie w sobotę. W tym pokoju bez okna nawet [ Pobierz całość w formacie PDF ]
