Bradley, Marion Zimmer Fall of Atlantis
Dick Philip Kosmiczne marionetki
1006. Lennox Marion Odzyskana narzeczona
Lennox_Marion_ _Na_chwilĂâ˘_czy_na_zawsze
Antologia BarbarzyśÂcy [Rebis] 01 BarbarzyśÂcy_ Tom 1 (1991)
Ann Somerville [Kei's Gift 02] Utuk (pdf)
Maxwell L.Gina Ucieczka do MiśÂośÂci Tom 1
Swobodny upadek, jak we snie Leif GW Persson
Le Guin Ursula K Grobowce Atuanu
Naked and Helpless
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
dziewczyna jest po prostu zazdrosna.
Co ty w ogóle opowiadasz! Dlaczego Hannah miałaby być
zazdrosna? To zupełnie bez sensu.
Dlaczego bez sensu? Tessa nie dawała za wygraną.
Dlaczego Hannah nie miałaby być zazdrosna?
Bo Hannah ma swojego chłopaka.
A czy go miała, kiedy tu przyjechałeś?
Nie, ale...
Mogła się w tobie zakochać. ; Nie ma takiej możliwości.
Tessa podniosła głowę i popatrzyła na niego badawczo.
Wstała potem od stołu i odniosła swój talerz do zlewu. A gdy
wróciła, stanęła przy stole i wpatrywała się w Mike a, dopóki
nie skończył jeść.
94
Powinien był się domyślić, że czeka go za chwilę zasadnicza
rozmowa, oczy Tessy rzucały bowiem wyzwanie. Powoli za-
czynało do niego docierać, że dla niej nie istnieją sprawy pry-
watne, że nie cofnie się przed zadawaniem pytań na najbardziej
osobiste tematy.
Mike wstał i wziął do ręki talerz, a Tessa cofnęła się o krok i
zarzuciła go pytaniami.
Czy jesteś żonaty? A może rozwiedziony? Jesteś wdowcem,
czy żyjesz może w separacji?
Co to kogo obchodzi?
Mnie.
Ależ to nie twoja sprawa.
Może i nie odrzekła cicho ale mamy razem pracować, a
jedna z pielęgniarek dała mi do zrozumienia, że się do ciebie
zalecam. Czy mogę jej powiedzieć, że nie miałoby to żadnego
sensu? Choć właściwie wolałabym... żeby to miało sens.
%7łe też ta kobieta nie wstydzi się mówić podobnych rzeczy! Gdy
spojrzał na nią, wcale nie spuściła oczu. Czy ona zupełnie nie
zdaje sobie sprawy z tego, że taka wypowiedz brzmi jak
oświadczyny?
To jest pozbawione sensu odrzekł krótko, wstawiając na-
czynia do zlewu.
Do diabła, jak ja mam się teraz zachować? myślał zdespero-
wany. Wyglądała tak ładnie w tej swojej białej, zwiewnej su-
kience. Wielkie oczy, delikatna twarz i niesforne włosy opada-
jące na czoło tworzyły razem cudowną całość. Aż się prosiło,
żeby ją pocałować!
Nie powiedział w końcu. Nie jestem żonaty ani zaręczony,
nie jestem też wdowcem. I tak już pozostanie.
Dlaczego?
%7łyję pracą odrzekł krótko.
Będziesz miał teraz mniej pracy...
95
Tu jest tyle pracy, że we dwoje będziemy się zwijać jak w
ukropie westchnął.
Nie mam zamiaru zwijać się jak w ukropie. Tessa uniosła
głowę, patrząc na niego śmiało. Praca w szpitalu jest dla mnie
bardzo ważna, ale na świecie są także inne rzeczy. Będę się
opiekować dziadkiem i chcę mieć własne życie.
Moim życiem jest medycyna.
Zauważyłam odparła i zagryzła nerwowo wargi. Czuła się
dziwnie. Chwilami odnosiła wrażenie, że w jej imieniu mówi i
działa jakaś nieznajoma kobieta, która do tego stopnia straciła
głowę dla Mike a, że nie była w stanie kontrolować swego za-
chowania.
To naprawdę wielka szkoda wyszeptała.
Szkoda? Popatrzył na nią z ironicznym uśmiechem. A kto
będzie tego żałował?
Ja.
Zapadła cisza. Przez dobrą chwilę zdawało się, że echo powta-
rza odpowiedz Tessy.
Na litość boską, co chcesz przez to powiedzieć? wybuchnął i
niemal natychmiast pożałował swych słów.
Tessa także powinna żałować tego, co do tej pory mówiła, zna-
lazła się bowiem w bardzo trudnej sytuacji. Jak odpowiedzieć
Mike owi na jego pytanie? Na dobrą sprawę jedyne, co jej po-
zostało, to wykrztusić z siebie jakieś przeprosiny, smętnie się
uśmiechnąć i czym prędzej stąd wynieść, nie kompromitując się
dalej. Zamiast tego jednak odetchnęła głęboko, jakby chciała
dodać sobie odwagi, i spojrzała mu wyzywająco w oczy.
Kobieta powinna być skromna i nieśmiała, myślał Mike.
Gdyby Tessa taka właśnie była, wiedziałby, jak z nią postępo-
wać. Co miał jednak robić, mając przy sobie kobietę taką jak
doktor Westcott?
Straciła dla niego głowę i nie starała się tego ukryć. Co więcej,
96
chwaliła się tym przed całym światem i opowiadała mu o swo-
ich uczuciach, które zresztą i tak miała wypisane na twarzy.
Chcę ci powiedzieć, że nikt jeszcze tak bardzo mi się nie po-
dobał jak ty zaczęła cicho. Jesteś delikatny, miły i dobry, a
gdy na ciebie patrzę, nogi się pode mną uginają. Hannah miała
rację. To prawda, że postanowiłam tu zostać także dlatego, że
chcę poznać ciebie.
Tak powiedziała? [ Pobierz całość w formacie PDF ]
