006. Brown Sandra Ucieczka do edenu (inny tytuĹ ZwyciÄĹźyÄ mimo wszystko)
Margit Sandemo Cykl Saga o czarnoksiÄĹźniku (02) Blask twoich oczu
1006. Lennox Marion Odzyskana narzeczona
Diana Palmer A jednak śÂlub!
Stone_Lyn_ _Prezent_dla_Iana
Dawn Forrest [WeresRus] Alphas' Prize [Siren Menage Amour] (pdf)
E E Doc Smith Lensman 1 Triplanetary
Harlan Ellison Troublemakers
Redwood Pack 3 Trinity Bound Carrie Ann Ryan
Ransom S.C BśÂćÂkitna miśÂośÂć 02 BśÂćÂkitna magia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
możliwe, że Stephie go zdemaskowała? W przypływie desperacji objął
mocno Lucy i pocałował ją w szyję.
- Ty jednak sądzisz coś innego - szepnął na tyle głośno, by słyszeli
go wszyscy.
138
R S
- Hm, no cóż... Niezupełnie - zmieszała się dziewczyna. - Chodziło
mi raczej o cechy charakteru, a nie wygląd. Prawdę mówiąc, rzeczywiście
jesteście podobni.
Trey roześmiał się nieszczerze.
- Tym gorzej dla Mike'a - powiedział.
Niebezpieczeństwo minęło. Zaczęli rozmawiać o sztuce. Mike
zaproponował Stephie odwiedziny w swojej pracowni, mrugając do niej
dwuznacznie. Lucy poczuła gwałtowny przypływ gniewu. Miała już dość
tego lekkoducha, który zalecał się do ciężarnych, a pewnie i nieletnich.
Reszta wieczoru przebiegała w dość sztywnej atmosferze, chociaż
Mike żartował bez przerwy i śmiał się głośno ze swoich dowcipów. W
końcu Stephie i Jerry oznajmili, że muszą już iść, aby odebrać Amy. Lucy
posłała im błagalne spojrzenie, by nie zostawiali jej samej z Treyem, ale
Stephie pokręciła głową.
- Naprawdę musimy - szepnęła jej w przedpokoju. - Poza tym
wygląda na to, że ten Trey rozgościł się tutaj na dobre. Gdyby nie kolacja,
mógłby nawet zostać na całą noc.
Lucy zadrżała na myśl o tej perspektywie. Na szczęście Trey w porę
przypomniał sobie o zaproszeniu.
- Idziemy - powiedział tonem nie znoszącym sprzeciwu.
139
R S
ROZDZIAA 11
Mike spojrzał na ceny i przełknął nerwowo ślinę. Trey zacząłby
zapewne od drogiego szampana, a potem by zamówił jakieś
ekstrawaganckie, francuskie wino i koniak do deseru. Cena samych
alkoholi przekraczała tygodniowy budżet średnio zamożnej rodziny.
Sięgnął do kieszeni. Na szczęście, obok portfela spoczywał w niej
środek na niestrawność. Mike bał się, że duża ilość jedzenia nadweręży nie
tylko jego finanse, lecz również system trawienny. Skinął ręką na
czekającego z boku kelnera i uśmiechnął się do Lucy.
- Od czego zaczniemy? - spytał.
- Właściwie nie przepadam za przystawkami - odrzekła dziewczyna.
- Jakimi przystawkami? - zdziwił się. - Na początek prosimy o tego
drogiego szampana Dom Perignon - zwrócił się do kelnera. - I niech
degustator wybierze nam jakieś wino do obiadu.
Lucy czuła, że wypiła za dużo u siebie w domu. Na myśl o
szampanie ogarnęło ją przerażenie. Czyżby Trey miał zamiar ją upić i
wykorzystać?
- Nie - pokręciła głową. - Nie potrzebujemy szampana.
Kątem oka zauważyła jego cenę w karcie i to utwierdziło ją w
decyzji. Trey przynajmniej nie będzie mógł powiedzieć, że zrujnował się
właśnie dla niej.
- Nie bądz głupia! Nikt nie potrzebuje szampana - roześmiał się
Mike. - Szampana pije się dla przyjemności.
Nawet kelner się uśmiechnął, ale jak zwykle dyskretnie. Lucy
wiedziała, że ludzie pokroju Treya nie liczą się z cudzym zdaniem. Nie
140
R S
dbają też o pieniądze. Konto Treya z pewnością jest puste, nawet jeśli
zarabiał sporo, sprzedając swoje obrazy. Tak samo było z nią przed paroma
laty. Jako modelka zarabiała masę pieniędzy, które wydawała na narty w
Szwajcarii albo surfing na Karaibach. To cud, że Mike'owi udało się
wyprowadzić jej firmę na prostą.
Zmarszczyła brwi. Przypomniało jej się, ile razy oskarżała męża o
skąpstwo. Mówiła mu, że tylko gromadzi pieniądze, zamiast z nich
skorzystać. Jednak nie była to cała prawda. Mike miał po prostu niezwykle
racjonalne i trzezwe podejście do finansów. Uzmysłowiła to sobie jasno
dopiero teraz, gdy poznała Treya.
- Czy mam zamówić dla nas dwojga? - usłyszała głęboki, męski głos.
Dopiero teraz zauważyła, że ma przed sobą oprawne w skórę menu.
Przez chwilę wpatrywała się beznadziejnie w nazwy francuskich potraw,
rzędy cyfr stojących obok wydawały jej się szczególnie opasłe. Dziewiątki
i ósemki na początku wcale nie należały do rzadkości.
- Wezmę sałatkę - powiedziała. - I może jeszcze mrożoną herbatę.
Mike aż gwizdnął i spojrzał na nią, jakby była chora. Lucy zawsze
chodziła do drogich restauracji, co prawda nie tak drogich jak Lutece, i
nigdy nie zadowalała się sałatką. Zawsze mówiła, że nie będzie głodować,
skoro i tak nie tyje.
Wybrał najdroższą sałatkę i poprosił kelnera o dwie porcje i butelkę
wina.
- Herbata może poczekać - powiedział do Lucy.
Dziewczyna pożałowała, że nie zamówiła czegoś więcej. Białe wino,
zmieszane z szampanem i butelką Chateaubrianda, która po chwili
pojawiła się na ich stoliku, mogło dać piorunujący efekt. Zwłaszcza że
przed kolacją jedli jedynie słone paluszki i krakersy z pastą.
141
R S
Co gorsza, Trey był coraz bardziej prowokujący. Wziął ją nawet za
rękę i zajrzał w oczy.
- Chciałbym, żebyś była szczęśliwa - powiedział. Potrząsnęła głową.
- Sałatka zupełnie wystarczy mi do szczęścia.
- Wiem, że znamy się zaledwie parę dni... Przesadza, pomyślała
Lucy. To przecież dopiero
nasze drugie spotkanie. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
