Hagan_Patricia_ Zawsze_bede_cie_kochac_472
Graham Heather Na zawsze, moja miÄšâoÄšâşci
Lennox_Marion_ _Na_chwilĂâ˘_czy_na_zawsze
James Lee Burke Robicheaux 12 Jolie_Blon's_Bounce
Christie Agatha DwanaśÂcie prac Herkulesa
Hailey Lind [Annie Kinca
CKE 2006zima Oryginalny arkusz maturalny 1 PP Polski
01. Mackenzie Myrna Jak w bajce... Wspólna tćÂsknota
William W Johnstone Ashes 28 Standoff in the Ashes (txt)
GR470. Greene Jennifer PocaśÂunek ksićÂcia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Wtedy też odkryła powód swojej trwającej już drugi miesiąc apatii i
senności.
Była w ciąży.
Dwa razy wstępowała do apteki, trzy razy robiła sobie próbę
ciążową, zanim w końcu dopuściła do siebie myśl, że prawdopodobnie
tamtej nocy w Mission Creek zaszła w ciążę. Jej podejrzenia potwierdziły
się po wizycie w klinice ginekologicznej. Jest w ciąży. Pchnęła drzwi
kliniki i wyszła na zewnątrz. Promienie wrześniowego słońca raziły ją w
oczy. Oszołomiona, dotarta do małego parku kilka przecznic od
mieszkania, które wynajmowała. Po rzezbie jakiegoś zapomnianego ge-
nerała na stojącym dęba koniu przechadzały się, gruchając cicho, gołębie.
Liście szumiały na dębach rosnących na obrzeżach parku. W twardej
skorupie osłaniającej serce Haley pojawiły się pierwsze rysy. Po chwili
skorupa pękła.
Jestem w ciąży, pomyślała. Z radosnym okrzykiem, który
przyciągnął zaciekawione spojrzenia wypoczywających w parku ludzi,
objęła się w pasie. Już nie będzie sama. Już nie będzie odcięta od rodziny.
I od Luke'a.
Teraz już zawsze będą razem.
Urodzi jego dziecko. Ich wspólne dziecko. Nowe życie zapełni
pustkę po starym życiu, które musiała porzucić. Po raz pierwszy od
chwili, gdy Frank Del Brio wsunął jej na palec pierścionek, poczuła się
Anula & pona
ous
l
a
d
an
sc
prawdziwie wolna.
Z niecierpliwością oczekiwała narodzin dziecka. Nie zrażały jej
drobne niewygody, dolegliwości i zmiany fizyczne, jakie ciąża za sobą
pociąga. Poza tym odnowiła kontakty z paroma osobami, z którymi
zdołała zaprzyjaznić się w Londynie.
Dni i tygodnie mijały błyskawicznie. Wiele godzin przerabiała
pokój gościnny na pokój dla dziecka. Również wiele godzin spędziła na
zakupach z jedną ze swoich znajomych z pracy; nawet nie przypuszczała,
ile rzeczy potrzebuje noworodek. W pazdzierniku niebo zasnuły szare
chmury. Listopad przyniósł zamarzającą mżawkę. W grudniu wiały silne
wiatry i sypał śnieg. Haley jednak nie zwracała najmniejszej uwagi na
pogodę. Szczęśliwa, gładziła się po zaokrąglonym brzuchu i cieszyła z
każdego kopnięcia, które świadczyło o tym, że dziecko rośnie i się
rozwija.
W styczniu pojawiły się pierwsze oznaki tego, że gniazdko, które
uwiła dla siebie i swojego maleństwa, wcale nie jest tak bezpieczne, jak
sądziła. Któregoś dnia weszła do budynku, zaróżowiona od zimna,
wydychając ustami parę, i zauważyła lekkie zarysowania na swojej
skrzynce pocztowej. Czyżby brud? Zmarszczywszy czoło, delikatnie
przejechała po nich rękawiczką. Nie znikły. Kiedy wspomniała o nich
portierowi, ten wzruszył niedbale ramionami.
- Nie mam pojęcia, skąd się wzięły - rzekł. - Kilka dni temu
pracowali w holu robotnicy. Może to oni? Postaram się czegoś
dowiedzieć.
- Dziękuję.
Portierowi nie udało się jednak wyjaśnić pochodzenia tajemnych rys
Anula & pona
ous
l
a
d
an
sc
na skrzynce. Haley zapomniała o całej sprawie. Ale tydzień pózniej, kiedy
wyjęła listy ze skrzynki, miała wrażenie, że ktoś otworzył, a potem
Zakleił z powrotem jedną z kopert. W środku nie było nic ważnego, po
prostu przypomnienie o kolejnej wizycie u dentysty. Lecz radość, jaką
czuła od września, powoli zaczęła gasnąć. Pod koniec lutego, kilka
tygodni przed planowanym terminem porodu, zaczęły się głuche telefony
i pomyłki. Pierwsze dwie lub trzy tylko ją zirytowały. Po następnych
dwóch czy trzech zaczęła się bać.
Nie miała odwagi iść na policję. Przyjechała do Anglii z fałszywym
paszportem, cały czas posługiwała się podrobionymi dokumentami. Co
gorsza, nie mogła się skontaktować ze swoim jedynym doradcą i
łącznikiem z dawnym światem. Carl Bridges nie podnosił słuchawki,
kiedy coraz bardziej zdenerwowana usiłowała się do niego dodzwonić,
nie odpowiadał też na jej e-maile. Mniej więcej dwa tygodnie temu
uprzedził ją, że ma jakieś ważne interesy do załatwienia i przez pewien
czas będzie nieuchwytny. Ale dlaczego musiało to być teraz? Akurat kie-
dy jest jej potrzebny?
Na skutek stresu nie donosiła ciąży do końca. W marcu, tydzień
przed terminem, urodziła śliczną córeczkę. Dziewczynka odziedziczyła
po ojcu czarne kręcone włosy oraz niebieskie oczy. Miały taki sam kolor
co niebo nad Teksasem w pogodny słoneczny dzień. Na widok córeczki
Haley z trudem powstrzymała łzy radości. Maleństwo otrzymało na imię
Lena, na cześć swojej prababci.
Nazajutrz po porodzie matka z dzieckiem wróciły do domu. Haley
zaniosła Lenę do pokoju, w którego urządzenie włożyła tyle serca. Miała
nadzieję, że tu jej maleństwo będzie bezpieczne. Osiem tygodni pózniej
Anula & pona
ous
l
a
d
an
sc
taksówka, którą jechała z dzieckiem do szpitala na badania kontrolne,
skręciła w niewłaściwym kierunku.
- Przepraszam, zle pan jedzie - zwróciła się Haley do siedzącego za
kierownicą sikha w turbanie. - Przy Hyde powinien był pan skręcić w
prawo, a nie w lewo.
Kierowca nie zareagował; wpatrując się przed siebie, pruł szeroką
ulicą porośniętą bezlistnymi kasztanami. Haley, zdziwiona jego
zachowaniem, pochyliła się do przodu i zastukała w szybę odgradzającą
kierowcę od pasażerów.
- Przepraszam, jedzie pan w złym kierunku. Kierowca nawet się nie
obejrzał. Haley, coraz bardziej
wściekła, odczekała kilka sekund, po czym rzekła ostro:
- Proszę się natychmiast zatrzymać. Chciałabym wysiąść.
W odpowiedzi kierowca wcisnął jakiś przycisk, zamykając drzwi z
obu stron. Haley ogarnął paniczny strach. Nie bała się o siebie, ale o
dziecko. Boże kochany, niech on nie wyrządzi krzywdy małej Lenie!
Wyjęła niemowlę z nosidełka i przytuliła do piersi. Dziesiątki
pomysłów przelatywały jej przez głowę. Na najbliższym skrzyżowaniu
opuści szybę i zacznie wołać o pomoc. Poda Lenę przez okno jakiemuś
przechodniowi. Powie mu, żeby brał nogi za pas i zwiewał.
%7ładnego z pomysłów nie miała okazji wprowadzić w czyn. Chwilę
pózniej taksówka skręciła w boczną ulicę. Mniej więcej w połowie
kwartału uniosły się pomalowane na niebiesko drzwi. Taksówka zwolniła.
Kierowca ponownie wykonał ostry skręt i wjechał do garażu. Niebieskie
drzwi opadły z głuchym łoskotem.
Zwłaszcza przez kontrast z jaskrawym światłem słonecznym na
Anula & pona
ous
l
a
d
an
sc
zewnątrz, w pozbawionym okien pomieszczeniu panował nieprzenikniony
mrok. Haley, ze strachu o dziecko niemal odchodząc od zmysłów, z całej
siły tuliła małą do siebie. Nagle w garażu rozbłysło oślepiające światło.
Haley zamrugała oczami; nic nie widziała.
Wtem usłyszała ciche kliknięcie. Domyśliła się, że kierowca
odblokował zamek.
Faktycznie. Sikh wysiadł z auta i otworzył tylne drzwi. Na
betonowej podłodze rozległ się odgłos kroków.
Mrużąc powieki, Haley dojrzała dwie zbliżające się postaci. Jednej
nie umiała rozpoznać, druga wydała się jej znajoma. Wytrzeszczyła ze
zdumienia oczy.
- Carl? To ty?
Odetchnąwszy z ulgą, zaczęła wysiadać z taksówki, ale na widok
zmęczenia malującego się na twarzy Carla zawahała się. Sędzia wyglądał [ Pobierz całość w formacie PDF ]
