Christy Poff [Internet Bonds 09] Terms of Surrender [WCP] (pdf)
H101. Herries Anne Tajemnice Opactwa Steepwood 09 Szansa dla dwojga
Fred Saberhagen Vlad Tepes 09 A Sharpness on the Neck
Mackenzie Myrna Rodzinne sekrety 09 Zauroczenie
81314_09
Wirtemberska, ksiÄĹźna Maria Malwina, czyli domyĹlnoĹÄ serca
Nurowska Maria WybĂłr Anny
06.Dixie Browning Kobieca intuicja
History_of_American_Literatu
140. Small Lass Skradziony dzien
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Już wy, Moszku, lat dziesięć tu siedzicie.
Co robić? Nasza taka żydowska natura, gdzie
stracisz, tam odbieraj. Aj! co ja już tu potracił!
Chciał zacząć długą opowieść swych nieszczęść, gdy
wtem młynarz przez drzwi huknął:
Moszku, płyty!
Na tę grozbę rozbicia grobli, nadzieję targu od flisaków i
okazję gadania i kłótni wyległo z izby, co żyło. Została
tylko Zośka i Kasjan, który po chwili splunął i rzekł:
No, to i co będzie? Podaruje panienka ten rok
%7łydowi?
Chyba odparła. Zapłacił, ma prawo.
A niedoczekanie! Jak zapłacił, to niech idzie po
pieniądze do Woronnego. Ja jego jeszcze dziś do wieczora
stąd wymiotę.
Uśmiechnęła się.
Wiesz, Kasjan, że ja wcale nie mam ochoty siedzieć z
tobą w więzieniu za samowolę.
Uh, kto by tam siedział? A ja taki uparł się odsłużyć
panience za tamto pamięta panienka. Już by ja dawno
zgnił, żeby nie wy! A tak i widzę, że panienkę krzywdzą;, i
żeby do sądu pójść, toby %7łyd przegrał. Ale co sąd nie
rok wlec można i tyle wydać grosza, co i wygrawszy
przegrasz. Na to w głowie chytrość jest, żeby po swojemu
obstać. Już niech panienka nie sumuje, będzie po naszemu!
Et, Kasjan, rozboju ci nie dam robić, nie pozwalam.
Pomyśl raczej, gdzie by zanocować, bo w każdym razie
chciałabym objechać granice, obejrzeć wszystko, a tu w
izbie trudno wrytrzymać.
Wiadomo. Już ja panience wyścielę wygodnie, a
58
gdzie by, jak nie w młynie? Tam czysto. Tutejszego chłopa
na jutro do łodzi dostanę wszystko nam pokaże. A
rozbój? Jak można przemysłem, to po co kułakiem?
Czestne słowo daję, że Moszko sam ustąpi, do pustej chaty
panienka zjedzie panować. Aj, jak tam krzyczą, pewnie
się pobili, pójdę, podrażnię.
Wyszedł, a Zośka, mało zważając na te obietnice pijaka,
rozmyślała, co by za radę dać. Nie chciała nadużywać
uprzejmości Motolda, więc postanowiła wpłynąć na Karola
przez Spendowskiego, aby jej przynajmniej zwrócił
pobrane nieprawnie 500 rubli za dzierżawę. %7łeby miała te
pieniądze, mogłaby skleić jaką taką chatynę na swym
gruncie i rok przeżyć suchym chlebem. Byle się ziemi
uczepić, zejść ludziom z oczu, wynieść się z miasteczka,
byle o niej zapomniano.
Powoli zdawało się jej, że byle Spendowski wiedział o
sprawie, to już będzie pomyślnie załatwiona, i
otrząsnąwszy się z chwilowego osłabienia, wyszła, by
jeszcze się po swej osadzie rozejrzeć.
Nad rzeką zbili się chłopi, płyty szły długim sznurem.
Aasicka kolej jak ją któryś objaśnił. Motolda drzewo
dębina na pomostach sosnowych przeprawione przez
młynową gardziel, uczepiono w zatoce i flisacy wysiadali
na brzeg, zabierali się do noclegu, bo pasy niektóre się
porozłączały, należało ładzie . Coraz gwarniej uczyniło
się i coraz barwniej, bo rozpalono ognisko, ozwały się tony
skrzypiec raut chłopski zapowiadał się świetnie. Kasjan
był w tłumie, już dokazywał po swojemu, bo go pojono i
ugaszczano, nie tyle z serca, co ze strachu. Na najdalszy
cypel lądu zaszła Zośka i w ostatnich łunach zachodu
widziała olbrzymi kawał tego płaskiego kraju. Usiadła nad
nurtem i roiła plany na życie dalsze i tak się tym zajęła, że
59
zgasł zachód, sierp nowiu oświetlił rzekę, a ona wciąż
siedziała, obojętna na chłód, wilgoć, głód i zmęczenie.
Wtem Kasjan się ukazał niosąc miskę pełną gorącego
mleka i kromkę chleba. Nie bardzo był jeszcze pijany, ale
już głos miał zmieniony.
Ot, kolacja panienki i we młynie posłano. Chłopa z
Sydorów już na jutro, czut świt, zamówiłem, a Maksyma
puściłem do domu. Niech panienka zje, to spać
zaprowadzę, bo mnie czeka zabawa, że he! A zanim
panienki nie ułożę, to nijak mi pić.
Roześmiała się.
Tyś mnie nie na żarty w opiekę wziął. Może i na
rządcę do Czahar się zgodzisz?
Myśli panienka, nie potrafiłby! Oj oj! A co by to za
komedia była! Jak by ja muzykami orał, a %7łydami
bronował. A jak by u nas wszystkiego było w bród!
Panienka się śmieje, oj oj, żeby ja zechciał pod dachem
żyć, ale mnie duszno! Ale zawszeć ja w drużbie dla
panienki będę.
Podczas gdy jadła, usiadł opodal i objąwszy rękami
kolana prawił, podniecony wódką.
Ja tylko ten czaharski młyn znał, a teraz, jak się
rozpytał i rozsłuchał, to węszę, że to kąt taki tajny i
bezpieczny, że gdyby tu z dziesiątek chłopów zuchów
zebrać, toby królować było można. Nikt tu nie dogoni
zakonu czytać nie będzie. A coś mi się zdaje, że ten
Moszko to nie z mąki żyje i chleba z niej nie piecze. Niech
no się lepiej flisaki popiją, to ja się reszty dowiem. Chłopa
z Sydorów też za język pociągnę, jedna ta wioska tu na taki
szmat kraju, a i to w wodzie i olszynie siedzi i oprócz
Filipowa innego miasta nie widzieli. Bogaty naród, bo nic [ Pobierz całość w formacie PDF ]
