A.J.Quinnell Szlak śÂez
Loius L'Amour
Bystry detektyw
H.G. Wells The Door in the Wall and Other Stories
046. Alexander Meg Dziecko miśÂośÂci
Reichs Kathy Temperance Brennan 07 PoniedziaśÂkowa śźaśÂoba
WEB Griffin [Men At War 02] Secret Warriors
Celmer Michelle Erotyczne fajerwerki
Boge Anne Lise Grzech pierworodny 04 Dziecko miśÂośÂci
Williams Cathy Zauroczeni sobćÂ
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym
I na zakończenie bardzo białoszewskie w
niebycie.
duchu - do czego sama poetka się przyznaje
podsłuchańce:
W windzie: - Bardzo bym prosił o jedną Czytając taki wiersz, przyjmuję go z
fotografię z dedykacją. Jeżeli to niemożliwe - poczuciem, jakby ktoś tu dla mnie dokonał
to chociaż dwie. odkrycia, pokazując, jak słowo
wypowiedziane zaprzecza niejako własnemu
sensowi. Paradoksalne, a prawdziwe.
Szymborska jest mistrzynią w tworzeniu
Poetce udało się namówić wydawcę, by, nie
takich lapidarnych, czasem niewiarygodnie
bacząc na koszty (książeczka stosownie do
prostych, a odkrywczych sformułowań
treści została wydana na ekskluzywnym
brzmiących jak mocne uderzenie. Poetka
papierze), zostawił kilka pustych kartek,
umieszcza je często na początku utworu,
które mają zapełnić już we własnym zakresie
niczym tezę, po której następuje pełen
czytelnicy. (& )
niespodzianek wywód. (& )
Przewrotne pytania
Wisława Szymborska "Rymowanki dla dużych
dzieci" z wyklejankami autorki, wydawnictwo
a5, Kraków 2003, s.56 Jak to się dzieje, że pozorna oczywistość i
prostota tych stwierdzeń stają się zarazem
czymś olśniewająco nowym? To jedna z
Joanna Szczęsna
tajemnic tej poezji, która ma też swoją drugą
twarz, bo Szymborska potrafi wprowadzić nas
Dostęp online
w nie byle jaką konfuzję, zarzucając lawiną
http://www.gazetawyborcza.pl/1,75517,1475
pytań, nierzadko przewrotnych, niemal
658.html
zawsze zaskakujących, jak choćby w znanym
wierszu "Zdumienie": Czemu w zanadto
***
jednej osobie?/ Tej a nie innej? I co tu
robię?/ W dzień co jest wtorkiem? W domu
nie w gniezdzie? W skórze nie w łusce? Z
Pozorna oczywistość i prostota
twarzą nie liściem? (& )
stwierdzeń Szymborskiej stają się
zarazem czymś olśniewająco nowym. To
Kto wie, czy tak wielka rola przypisywana
jedna z tajemnic tej poezji, zarazem
przypadkowi nie jest jednym ze świadectw
Szymborska potrafi wprowadzić nas w
głębokiej laickości tej poezji, choć
konfuzję, zarzucając lawiną pytań,
poszukiwanie racjonalnego wytłumaczenia
nierzadko przewrotnych, niemal zawsze
zjawisk i wydarzeń kończy się zazwyczaj
zaskakujących.
zawodem i zawód ten wyraża się na różne
sposoby, nierzadko poprzez żart, odwrócenie
sytuacji, nagromadzenie innych możliwości, z
Wisława Szymborska wróciła. Po dziewięciu
których życie nie skorzystało. Gra sensów, w
latach milczenia mamy jej nowy tom
którą wciąga nas poetka, poszerza przestrzeń
15
wyobrazni, jej umiejętność dziwienia się pewnością. A przecież ten nowy zbiorek
stanowi znak autorskiej tożsamości: wydaje mi się jakby bardziej stonowany niż
Mogłabym być sobą - ale bez zdziwienia,/ a poprzednie, leży na tych wierszach jakaś
to by oznaczało,/ że całkiem kimś innym. mgiełka melancholii, przyćmienia, osłabł
jakby impet stawianych pytań (choć z kolei
krajobraz nabrał tu nowego dramatyzmu),
Lekcja finezji
przekorność jest bardziej poskromiona. Ale
sedno jest nadal twarde, a pytania jak
Czytając wiersze Wisławy Szymborskiej, nie
zawsze ważne.
możemy oprzeć się refleksji, jak wiele rzeczy
uznajemy za oczywiste, choć wcale oczywiste
To, co urzeka mnie u tej poetki, to dyscyplina
nie są. Nie jest to jednak lekcja relatywizmu,
myślenia, bez której nie ma dobrej, a co
ale lekcja finezji wynikająca z chęci oglądania
dopiero świetnej poezji, inteligencja i
rzeczy z sześciu stron, nieważne, czy dotyczy
przebłyskująca poprzez poetyckie uroki
to krajobrazu, chmur, duszy, czy Platona.
wiedza, wspomagająca każdą sztukę,
Wiersz Szymborskiej jest od razu
poczucie humoru, niezgoda na bylejakość
rozpoznawalny, w jej nowym tomie widzimy
życia i ta przejmująca dyskrecja w dzieleniu
kontynuację tematów, które powracają w
się z nami tym, co najbardziej osobiste.
sposób naturalny, jak myśl powraca do
podjętego wcześniej wątku. Jest jakiś
związek między nowym wierszem "Chmury" i Julia Hartwig
wcześniejszym "Niebem", nie tylko dlatego,
że oba rozgrywają się w górze; "Negatyw" i Dostęp online:
"Słuchawkę" łączy więz z "Kotem w pokoju"; http://www.gazetawyborcza.pl/1,75517,9906
scenka poetycka "Ze wspomnień", mówiąca o 86.html
pięknej dziewczynie, która wchodzi do
pokoju, budząc konfuzję zebranych tam ***
kobiet, przypomina przypuszczalnym
miejscem akcji wiersz o Tadeuszu
Borowskim, "Przyczynek do statystyki" z "Dwukropek" Wisławy Szymborskiej
"Chwili", podobnie jak "Wielka liczba" z tomu przeczytałem - jak każdy jej nowy zbiór -
o tym samym tytule, mówi o trwałym jednym tchem i oczywiście pierwszą rzeczą,
niepokoju o jakość ludzkiej natury, która w nad którą zacząłem się w związku z tą
statystycznym rachunku daje obraz raczej książką zastanawiać, był sens nadanego jej
przygnębiający. przez autorkę tytułu. Na trop natrafiłem
dopiero w zamykającym zbiór utworze pt.
(& ) "Właściwie każdy wiersz". Ale i tu został on
przez poetkę jakby celowo zatarty. Słowo
"dwukropek" zamyka wspomniany wiersz, ale
Zapis czujności
w zdaniu utrzymanym w trybie warunkowym,
któremu autorka nadała brzmienie
Wciąż jakby nie dosyć zauważone są wiersze
następujące:
Szymborskiej przemawiające w sprawach
publicznych, de publicis. Ten, kto pamięta
"Schyłek wieku" przywołujący historię
jeśli czarno na białym,
zamierzonych, a niespełnionych ambicji [ Pobierz całość w formacie PDF ]
