06.Dixie Browning Kobieca intuicja
Zeydler Zborowski Zygmunt Almiritis pijć… sśÂ‚onć… wodć™
H. P. Lovecraft The Dunwich Horror
Miller Henry Zwrotnik Raka 01 Zwrotnik Raka
L
Darcy, Emma Die Soehne der Kings 01 Nathan King, der Rinderbaron
Hannay Barbara Odzyskane szcz晜›cie
Foster, Alan Dean Icerigger 3 Deluge Drivers
TrzydzieśÂ›ci nocy
Ellis Lucy Randka w Toronto
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Z wyjÄ…tkiem Luciana Trenta, rzecz jasna, z wyjÄ…t
kiem jego samego...
Był to już drugi dzień, kiedy Jill wstała przed
jedenastą. W niezbyt dobrym nastroju przeszła przez
dziedziniec i dołączyła do nich. Z drugiej strony
nadszedł Lucian. Hanna zajęła się krojeniem huevos
przyrządzonego dziś na podłożu z tortilli. Poranną
pogawędkę zostawiła innym. Jakoś nie mogła ode
rwać oczu od talerza, odkąd Lucian zajął miejsce
w największym z foteli.
- Skoro Maitlandowie przychodzÄ… dziÅ› na koktajl,
zaprosiłam także tych, których poznaliśmy wczoraj
w Plaza - przerwała ciszę J ill, zwracając się do Luciana
i jednocześnie dolewając sobie śmietanki do kawy.
- Hanna, nie miałabyś ochoty na trochę papaya?.
- zwrócił się do niej jak gdyby nigdy nic. Wiesz, Jill,
nie wydaje mi się, żeby młodzi państwo Keithowie
znalezli wspólny język z doktorem i panią Maitland.
- No i dzięki Bogu! Dlatego właśnie ich zaprosi
łam. Stary Mark Maitland jest nudny, a ta jego żona
jeszcze gorsza!
scandalous
Nawet nie podnosząc głowy Hanna mogła wyczuć
chłód emanujący od Luciana. Pomyślała sobie, że Jill
nie zagrała tu najlepszą kartą. Nawet dla niej było
jasne, że Maitlandowie należeli do kręgu najbliż
szych przyjaciół Luciana. Cóż jednak mogło ją to
w końcu obchodzić?
Przez najbliższe parę godzin Hanna zajęta była
dziećmi. Schodziła z nimi ścieżką wiodącą w kierun
ku plaży, gdy natknęła się niespodziewanie na Lu
ciana. Wychodził właśnie ze swej pracowni. Zasko
czenie Hanny było tym większe, że od czasu pierw
szego, niefortunnego spotkania w tym małym do
mku nie zaglądała tutaj.
- Mam nadzieję, że nie zabierasz ich zbyt daleko?
- Pójdziemy w kierunku tych wielkich głazów
- odpowiedziała. Miała na myśli grupę wielkich,
czarnych kamieni leżących opodal na plaży. Dzie
ciaki uwielbiały wspinać się na nie i skakać na
piasek.
- Będziemy zbierać małe, białe kamyki. Hanna
obiecała opowiedzieć nam bajkę za każdą znalezioną
fasolkÄ™"!
- Zwietny pomysł! Musicie szukać bardzo uważ
nie. Proponuję jednak przełożyć waszą ekspedycję na
jutro, bo dziś mam dla Hanny inne plany. A może
i wy chcielibyście zobaczyć się z doktorem Markiem
i paniÄ… AlmÄ…?
Emocje dzieci wyraznie opadły po tym zaprosze
niu, jednak żadne z nich nie śmiałoby przeciwstawić
siÄ™ woli ojca. To efekt dyscypliny wpojonej im przez
angielskÄ… nianiÄ™.
Hanna była więc w trudnej sytuacji. Nie miała
ochoty brać udziału w przyjęciu, ale nie mogła
scandalous
przecież otwarcie namawiać dzieci do nieposłu
szeństwa.
- Dopilnuję, by były na dole o właściwej porze
- powiedziała bezbarwnym głosem, starając się w ten
sposób ukryć swe uczucia.
- Nonsens! Będziesz razem z nami na dole. Ca-
rlotta ich ubierze i sprowadzi na dół o właściwej
porze.
- Carlotta na pewno będzie miała pełne ręce
roboty przy kuchni, chyba że ktoś jej pomoże - nie
rezygnowała.
- Byłbym zobowiązany, gdybyś zostawiła zarzą
dzanie moim domem mnie, porfavor - oczy Luciana
zwęziły się groznie. - Ubierzesz się i zejdziesz na dół
o piątej trzydzieści.
Przełknęła ślinę, powstrzymując się od wypowie
dzenia koronnego argumentu, że przecież tak na
prawdę, to nie ma się w co ubrać. Nie było sensu
dyskutować z nim teraz. Jak przyjdzie czas, po
prostu zostanie u siebie w pokoju na górze. Lucian
będzie zbyt zajęty gośćmi, by cokolwiek na to po
radzić.
Wzięła dzieci za ręce i odeszła w stronę domu.
Obiecała im, że jutro zorganizują sobie wspaniałe
poszukiwania na plaży.
Hanna siedziała w pokoju kończąc pewną pracę,
którą zaczęła z myślą o dzieciach, gdy nagle weszła
Jill, jak zwykle bez pukania.
- Słuchaj, przypilnuj dzieci tu na górze przez
następne parę godzin, co? Pierwszy raz podejmujemy
gości od kiedy tu mieszkamy, dlatego chcę, by
wszystko przebiegało gładko, rozumiesz?
scandalous
Hanna odcięła nitkę z włókna kokosa.
- Wyglądasz ślicznie. Lucian chce jednak wi
dzieć dzieci na dole przy gościach, przykro mi
- powiedziała.
- Wielkie nieba, a to dlaczego? Koktajl party to
nie miejsce dla dzieci. Dziwię się, że w ogóle
przyszło mu to do głowy! - Jej piękną twarz,
ozdobioną dyskretnym makijażem, przez chwilę
zeszpecił grymas dezaprobaty.
Hanna wzruszyła ramionami, starając się od
dzielić następne włókno ze skorupy kokosa.
- Mówię ci po prostu, jakie są rozkazy. On
chyba nie uważa tego za koktajl party. Wygląda
na to, że Maitlandowie są starymi znajomymi,
przyjaciółmi domu.
- Tak. Starymi" to rzeczywiście dobre słowo.
Także nudnymi, jak flaki z olejem. Młodzi Kei-
thowie to zupełnie co innego! To rodzeństwo.
Często pływają stąd do Windwards statkiem wy
cieczkowym. Nie masz pojęcia, co tam się wyra
bia! Tak chciałabym skusić Luciana na taką po
dróż, oderwać go od tego zatęchłego towarzystwa
i tej zakurzonej śmieciami, gdzie siedzi i skleja
skorupy.
- Skoro uważasz, że jest to możliwe... - głos
Hanny brzmiał powątpiewaniem i lekką ironią.
- Znasz Luciana z nieco innej strony niż ja.
Widząc zwężające się w szparki oczy Jill, szybko
zmieniła temat, zapewniając, że nigdy jej nie widzia
Å‚a w lepszym stroju.
- Naprawdę? Podoba ci się? Myślałam, że będzie
zbyt stonowany jak na ten wieczór.
- W tym komplecie wyglądasz jak żywa perła.
scandalous
- Dzięki za dobre słowo, siostrzyczko. Zosta
niesz tu, na górze, jak sądzę? Wzrok Jill omiótł
szafę z trzema wiszącymi sukienkami. - Mogłabym
ci pożyczyć jakąś szmatkę, ale i tak czułabyś się tam
nie najlepiej. Maitlandowie, raz, że straszni nudzia
rze, a dwa, to jeszcze należą do śmietanki towarzys
kiej. Ted i Sylvia, z kolei, nie są w ogóle w twoim
guście. Poza tym nie wydaje mi się, by Lucian był
zadowolony z twojej obecności na dole.
Dobrze by było, pomyślała Hanna, ciągle nie [ Pobierz całość w formacie PDF ]
