Anne Cain Pawprints 1 Pawprints
Anne McCaffrey Ship 02 Partner Ship
Anne McCaffrey Ship 06 The Ship Errant
Anne Whitfield The Gentle Winds Caress (Robin Hale Pub.)(pdf)
Boge Anne Lise Grzech pierworodny 04 Dziecko miłości
Anne McCaffrey Cykl Statki (4) Miasto, które walczyło
Anne Brooke The Hit List (pdf)
Anne Hampson Fly Beyond the Sunset (pdf)
Long Julie Anne Nieuchwytny ksišże
Anne Perry Pogrzeb we fiolecie fragment
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wróciłaś do domu. Czy tylko ze względu na mnie?
Mój wuj& człowiek przesądny o zdecydowanych przekonaniach& wyjaśniła
Babette & uznał, że mam zły wpływ na jego córkę, i poprosił, bym opuściła jego
dom. W drodze do zamku towarzyszyli mi przyjaciele, którzy akurat przejeżdżali
w pobliżu naszej wioski.
Powinnaś była zaprosić ich na zamek, by tu przenocowali.
Ale& oni& spieszyli się do swoich obowiązków, które czekają na nich daleko
stÄ…d.
Sądzę, że twój wuj jest głupcem powiedziała Alice buńczucznie ale jestem mu
wdzięczna za to, że odesłał cię do domu. Cieszę się, że tu jesteś. I już zaczynam
czuć się lepiej.
Babette uśmiechnęła się, wzięła Alice za rękę i pomyślała, że złe samopoczucie
szwagierki w znacznym stopniu spowodowane było samotnością. Wśród służby
zamkowej było bardzo mało kobiet, a zamek, który był raczej fortecą niż wygodnym
domem, nadawał się prędzej dla mężczyzn niż dla kobiety w odmiennym stanie.
Ja też czułam się tutaj samotna po tym, jak zmarł mój ojciec powiedziała.
Johna również nie było, więc pojechałam do krewnych, żeby mieć towarzystwo.
Ciotka była dla mnie dobra, polubiłam też kuzynkę. Ale wuj to człowiek nadmiernie
surowy. Teraz cieszę się, że jestem z tobą w domu, Alice. Myślałam jednak, że John
zawiezie cię do naszego dworu. Dwór jest mały, ale wygodny i przytulny, nasza
matka lubiła go bardziej niż zamek. Choć z drugiej strony& teraz, podczas wojny,
trudno by go było obronić.
Właśnie dlatego John przywiózł mnie tutaj. Alice westchnęła. I sądzę, że miał
rację. Nagle z jej twarzy zniknęło ożywienie; pobladła, a w jej oczach pojawił się
lęk. Nie wiem, co by ze mną było, gdyby&
Nie dokończyła, lecz Babette zrozumiała, co ją trapi. Pojęła, że Alice kocha męża
i boi się go stracić.
Nie mogę ci obiecać oznajmiła że John nie zostanie ranny& albo& że nie
zginie. Pamiętaj jednak, że dopóki żyję, masz we mnie przyjaciółkę.
Dziękuję odrzekła Alice i objęła Babette. John mówił, że będziesz dla mnie
dobra, a ja widzę, że się nie mylił. Teraz, kiedy tu jesteś, nie będę już tak bardzo
bała się porodu.
Będziemy się kochały i pocieszały nawzajem obiecała Babette, całując Alice
w policzek.
Wkrótce wyszła z jej sypialni i poszła przygotować napar. Gdy był już gotowy,
zaniosła go szwagierce, która od razu po wypiciu poczuła się lepiej. Gdy wróci John,
powiedziała sobie w duchu Babette, jego żona będzie się czuła na tyle dobrze, by
powitać go z uśmiechem.
Myślała o tym z zadowoleniem, choć jej własne serce pełne było bólu. Rozstała
się bowiem z człowiekiem, którego kochała, i nie wiedziała, czy go jeszcze kiedyś
w życiu zobaczy.
Niech Bóg nad tobą czuwa, niech sprawi, byś był bezpieczny, modliła się, kiedy
opuściła komnatę Alice. I byś pewnego dnia do mnie wrócił z sercem pełnym
miłości.
ROZDZIAA SIÓDMY
James odprowadzał Babette wzrokiem aż do chwili, gdy ona, przejechawszy
przez zwodzony most, zniknęła za zamkowymi murami. A potem, pogrążony
w myślach, zawrócił.
Był pewien, że Babette zawahała się. Czy zatem postąpił głupio, pozwalając jej ot,
tak wrócić do domu? Czy gdyby nalegał, zapomniałaby o ostrożności
i wątpliwościach i pojechała z nim? W pewnej chwili nabrał ochoty, by porwać ją na
swego konia i zawiezć do swego domu, a tam zapomnieć o wojnie, o obowiązkach i,
porzuciwszy wszystko, oddać się miłości.
Czy ten ogień, który płonął głęboko w jego wnętrzu, był miłością czy tylko
fizycznym pożądaniem? Nie wiedział. Gdy jednak znajdowała się w pobliżu, mógł
myśleć tylko o jednym o pójściu z nią do łoża. A kiedy groziło jej
niebezpieczeństwo, jego pierwszym odruchem było spieszyć jej na ratunek.
Czyżby zaczął znowu kochać? zadał sobie w duchu pytanie. Nie w taki sposób,
w jaki wielbił swoją kruchą i delikatną Jane, tylko tak jak mężczyzna kocha kobietę
z krwi i kości, kobietę, która jest mu równa i która będzie jego partnerką przez
całe życie, we wszystkich dobrych i złych chwilach?
Oddalając się od zamku, poczuł ochotę, by zawrócić, by porwać ją i uwiezć tam,
gdzie będą mogli być razem.
Zaraz jednak głos rozsądku uświadomił mu, że to głupi pomysł. %7łe to pomysł
godny człowieka słabego. Przecież woła go obowiązek, którego nie wolno
lekceważyć. A z drugiej strony jest jej brat, który wyrzekłby się jej, gdyby poślubiła
człowieka, uważanego przez niego za wroga. %7ładne z nich nie miało wyboru
każde musiało wrócić do własnego życia. Do życia w przeciwnych obozach, w kraju
rozdartym przez wojnÄ™ domowÄ….
Dlaczego musiała wybuchnąć właśnie teraz, dlaczego właśnie oni musieli jej
doświadczać? Dlaczego musiał wziąć udział w wojnie, w której brat walczył
przeciwko bratu, kuzyn przeciwko kuzynowi?
Drew Melbourne był jego przyjacielem, dopóki nie pokłócili się o to, po której
stronie konfliktu stanąć. James ubolewał z powodu zerwanej przyjazni, jednak ani
przez chwilę nie podejrzewał, że Drew mógłby próbować go zabić w sposób
podstępny i tchórzliwy.
Nie, stwierdził stanowczo. Taką nienawiścią mógł do niego pałać tylko brat Jane,
który po jej śmierci zamiast połączyć się z nim w bólu, odsunął się od niego, stał się
daleki i wrogi.
Czyżby winił go o śmierć Jane?
Ale jak to możliwe, skoro wiedział, że w chwili, gdy zachorowała, jego przy niej [ Pobierz całość w formacie PDF ]
