biznes i ekonomia lifehacker jak zyc i pracowac z glowa wydanie iii adam pash ebook
eBook The Power of Concentration [Dumont,Theron Q.]
(ebook german) Sunzi Kunst des Krieges
eBook Hegel Philosophy of Mind
ALi M3602 Demo Board
2006 05. ParyĹź dla dwojga 3. Shalvis Jill Sen o ParyĹźu
Williams Cathy Zauroczeni sobć…
Gretkowska Manuela Dom dzienny
Nawiedzona Deveraux Jude
CTV001_MODELS
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
w bieg wydarzeń, zajęć, zebrań, spotkań. Nie było właściwie ani chwi-
li przestoju, odprężenia. przeciwnie, czas jakby znacznie przyspieszył
swój bieg, jakby odmienił swą odwieczną naturę. rzadko kiedy było
mi dane być tak aktywnym, jak właśnie w ciągu tych czterech tygo-
dni. Właściwie brakowało czasu na sen. Jakiś wewnętrzny przymus,
jakaś bezustanna pogoń, wyścig z czasem? oto bowiem cotygodniowe
zajęcia, które wszak trzeba przygotować. musiałem więc wreszcie usta-
lić nie tylko zakres wymagań, ale przede wszystkim profil wszystkich
zajęć, przygotować, a właściwie wymyślić i napisać kilkadziesiąt tek-
stów dla różnych grup. obok tego dwa wykłady, które biegną swym
nienaruszonym torem. ale dydaktyka to tylko część zajęć. dołączyć
do tego wypada udział w zebraniach naukowych i imprezach paranau-
kowych. trudno byłoby rozpisywać się o wszystkich, wystarczy może
wspomnieć tylko o niektórych. Byłem więc u oo. pallotynów na bardzo
ciekawym odczycie Błońskiego o diable we współczesnej literaturze
polskiej (ujęcie problemu wprawdzie szkicowe, ale bardzo interesujące.
Nb. okazuje się, że najciekawsze portrety diabła pochodzą od niedo-
wiarków bądz ateistów Gombrowicza, kołakowskiego, miłosza czy
wreszcie lema!). Byłem tam następnie na spotkaniu z krzysztofem
pomianem, który właśnie wydał u Gallimarda książkę o filozoficznych
aspektach czasu historycznego. pomian mówił o tym, do czego słu-
ży filozofia, mówił pięknie i fachowo (może zbyt fachowo, jak na pu-
bliczność zebraną w sali będącej zarazem kaplicą), pokazywał, w czym
tkwi piękno i wartość filozoficznego myślenia, jak kształtuje się proces
dochodzenia do prawdy w filozofii. Zupełnie inny typ wykładu zapre-
zentowała Helena Włodarczyk, która w instytucie katolickim mówiła
o Kompleksie polskim konwickiego. Wychowana w znakomitej szkole
kartezjańskiego myślenia Włodarczykowa wyszła od tekstu powieści
konwickiego, pokazujÄ…c znakomicie zarysowanÄ… przez pisarza syntezÄ™
polskości, obraz społeczeństwa z lat siedemdziesiątych XX wieku i jego
gorzki osąd. Brakło może tylko w tym wykładzie szerszej perspekty-
48
Dziennik paryski
wy historycznoliterackiej dla powieści konwickiego, a taka przecież
wyraznie siÄ™ narzuca, i to pierwszego kalibru: od Berenta (Ozimina),
Struga (Ojcowie i dzieci), poprzez Wyspiańskiego aż do Dziadów cz.
III. Na okres ten przypadła także interesująca impreza w instytucie
polskim: wernisaż fotogramów Witkacego z odczytem Urszuli czar-
toryskiej-Stanisławskiej (z łodzi) o okrucieństwie i bólu w twórczości
autora Kurki wodnej. referat był niewątpliwie ciekawy, dotyczył przede
wszystkim malarstwa Witkacego. Niestety, wygłoszony został słabo, co
znacznie wpłynęło na jego odbiór i poziom wieczoru.
Skoro robiÄ™ tu krótkie resumé ubiegÅ‚ych czterech tygodni, muszÄ™
wspomnieć o wspaniaÅ‚ej wyprawie do chartres, do pp. delaperrière.
Znalazłem tam znakomitą, rodzinną atmosferę, ogromnie wiele życz-
liwości i gościnności. dwa dni, które tam spędziłem, przebiegły jak
chwila jasna, tym bliższa sercu, że osłoneczniona widokiem wspaniałej
katedry. kiedy wędrowałem po olbrzymich nawach tego kościoła, któ-
ry swym ogromem wręcz przygniata miasto, kiedy zwiedzałem prze-
pastne jego podziemia krypty, pamiętające ósmy wiek, a nawet czasy
rzymskie, kiedy wreszcie przyglądałem się wspaniałej architekturze
wykuszy, ustępów i tysięcy innych szczegółów, niezwykłej urody wi-
traży, wciąż powracała myśl: o ludziach, którzy budowali tę wspaniałą
świątynię przed wiekami, ale także i o tych, którzy tu przez wieki całe
przychodzili. W średniowieczu, a także i dzisiaj jeszcze (choć dziś co-
raz rzadziej!) ciągnęły tu tłumy pielgrzymów, aby pokłonić się matce
Bożej przybranej w suknie i stroje z okolic. od blisko siedemdziesię-
ciu lat podążają tu, do tej świątyni, pielgrzymki studentów paryskich
(zainicjowane przez poetÄ™, charles a péguy). czego szukali i czego dziÅ›
jeszcze szukajÄ… w chartres owi pielgrzymi? pocieszenia? Na pewno
tak, ale chyba nie tylko. pomocy też chyba, ale nie wyłącznie. Spie-
szyli tu i spieszą, aby odnalezć siebie, swoją wiarę, swoje człowieczeń-
stwo? któż zbada ludzkie serca i umysły, kto pozna ich decyzje?!
Nie sposób nie wspomnieć w tym krótkim streszczeniu mojego cur-
riculum vitae o innych paryskich przeżyciach. a tych nie brakowało.
Najpierw była więc przez blisko dwa tygodnie tzw. syberyjska zima
(określenie prasowe), tzn. temperatura w mieście spadła kilka razy do
około 15 stopni. dla nas, ludzi północy, zima taka to fraszka. dla tu-
bylców to tragedia. plon dwunastu dni mrozów okazał się tragiczny:
jak podała prasa, ponad 170 osób straciło życie! Francja nie jest przygo-
towana do takiej zimy. ludzie nie mają ciepłych ubrań, tysiące żebra-
49
Dziennik paryski
ków i innych biedaków gniezdzi się w norach, zapuszczonych komór-
kach albo po prostu na ulicy. także i w domach instalacje ogrzewnicze
nie zostały obliczone na takie ekscesy aury. marzli więc biedacy, ale
marzli i bogaci. ksiądz Saint-Vincent-de-pierre, sławny ze swoich ak-
cji niesienia pomocy biednym paryżanom od lat pięćdziesiątych, raz
jeszcze wkroczył do akcji i przedłużył znacznie swoją akcję Boże Na-
rodzenie księdza Piotra, niosąc pomoc najbardziej potrzebującym. do
akcji tej włączyły się zresztą tysiące ludzi, także władze miasta (otwarto
kuchnie wydające ciepłe posiłki najbiedniejszym, udostępniono bez-
domnym kilka stacji metra na nocny spoczynek etc.). ale paryż to nie
tylko zima. to także muzea z luwrem na czele (a w nim z prze-
uroczÄ… La belle ferronnière leonarda da Vinci i peÅ‚nymi tajemniczego
uroku portretami tycjana). to także odkrywane raz po raz maleńkie
muzea (jak choćby odkryte ostatnio przeze mnie muzeum-pracow-
nia eugène a delacroix). to także osÅ‚awiona rue Saint-denis z wysta-
jącymi w każdym załomie muru prostytutkami. to wreszcie ulubiony
mój zakątek na wyspie św. ludwika: Biblioteka polska. Bywałem tu
przeciętnie trzy razy w tygodniu, każdorazowo po około trzy godziny
(krótko bowiem otwarta jest czytelnia). a przecież ileż radości miałem
i mam w czasie tych niewielu godzin! Właśnie na dobre zabrałem się
do lektury archiwum Henryka Bukowskiego. po sporej porcji listów
karola lewakowskiego i Zygmunta miłkowskiego-Jeża przyszedł czas
na kilkaset listów Józefa Gałęzowskiego. morze informacji o sprawach
muzeum w rapperswilu, o ludziach z nim zwiÄ…zanych (przede wszyst-
kim o młodym żeromskim). dziś otrzymałem wstępną zgodę kierow-
nika rękopisów na dostęp do zdeponowanych ale nieudostępnianych
archiwów Gałęzowskiego i Gierszyńskiego... ileż tam niespodzianek,
ile tam opisanych wysiłków dla sprawy polskiej. ile emocji, sporów,
dyskusji, akcji... czy rzeczywiście uda mi się napisać rzecz o rapper-
swilu, a właściwie o ludziach z nim związanych jak to tydzień temu
zanotowałem sobie około wpół do trzeciej nad ranem (zbudzony ze snu [ Pobierz całość w formacie PDF ]
