ustawa_o_transporcie_drogowym_wersja_obowiazujaca_od_01.04.2009_r.
Amputacje [ang]
Bates H. William Naturalne samoleczenie wzroku bez okularów
Juliusz Verne W puszczach Afryki (Napowietrzna wioska)
King.William. .Przygody.Gotreka.i.Felixa.03. .Zabójca demonów
Heather Graham The Last Noel v5.1 (BD)
Williams Cathy Zimowa przygoda
Poole Gabriella Akademia Mroku 01 WybraśÂcy losu [ofic popr] 1
Brad Thor Pierwsze przykazanie
0829. Gold Kristi SśÂodka pokusa
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
całą kładkę, choć woda w tym miejscu akurat była płytka i leniwie płynęła po
wygładzonych kamieniach. Masza wolała jednak, kiedy to ja przychodziłem
do Dzidzi, a nie miałem akurat nic przeciw temu, by pięć albo i dziesięć razy
na dzień biegać na drugą stronę.
Musiałem przywyknąć do Freddiego Mercury ego, który objawił się Dzidzi około
dziesiątego roku życia. Chyba jakoś tak mniej więcej tego lata, po którym, u szczytu
sławy, umarł. Jadzka była już wtedy mężatką i zaczęła rodzić dzieci; Kamila
chodziła do liceum. Andrzej, który właśnie zaczął zaocznie studia rolnicze, jezdził
po Kamilę motorem na przystanek pekaesu pod lasem. Snuli plany na wspólną
przyszłość. Tu miało rosnąć to, tu tamto, w szopach miały stać maszyny, a każde
z ich trojga dzieci otrzymało już swoje imię.
Mogło tak być. Ale nie było. Czasem tak jest, że marzenia jednych wywracają
do góry nogami życiowe plany innych. A marzeniem Kamili stała się matematyka.
Dzidzia, odkąd odkryła muzykę Queenów, zaczęła śpiewać i wkrótce wszyscy
mieli się przekonać, jaki pięknie to robi. Organista, który pewnej niedzieli usłyszał
jej anielski głos, wydobywający się nad inne, zabrał ją na chór i kazał śpiewać.
Dzidzia nie dała się dwa razy prosić. Na początku szło im nieporadnie, ale z każdą
niedzielą było lepiej. Zgrali się: ona z dzwiękami organów, a on z jej głosem.
Wszyscy byli szczęśliwi. Odtąd Dzidzia zaczęła marzyć tylko o jednym: żeby
z kościelnego chóru zaśpiewać jedną z piosenek Freddiego Mercury ego i jeszcze
bardziej wszystkich uszczęśliwić.
Radość z życia to taki stan, z którym człowiek się rodzi. I jeśli pewne dziwactwa
siostry wyssały z mlekiem matki, to nieustający optymizm musiał na nie spłynąć po
ojcu, bo Borowiec, zapominając o wszystkich przeprawach, jakie miał
z dorastającymi córkami, przyznał w końcu pewnego dnia, że ma udane dziewczyny.
***
A d w o k a t , Czarek
Sobota,
miłośnik
starych
amerykańskich
filmów
i niewyszukanych powiedzonek w stylu: Czas zasuwa jak Mongoł na dzikim koniu
po stepie oraz niecenzuralnych wyrazów, od których puchną uszy, zjawia się po
kilku godzinach. Nie masz zielonego pojęcia, po ilu. Kładzie ręce na stół, opiera się
na nich całym ciałem i pochyla nad tobą. Masz wrażenie, że zaraz zwali się
na ciebie, odsuwasz się odruchowo z krzesłem pod ścianę.
Kurwa, farciarz, coś ty nawywijał?! Jaka cholera cię tam zaniosła i coś tam
w ogóle robił? Stać cię na pięciogwiazdkowy hotel, a nie ten koszmar na dalekim
zadupiu. Atmosfera? Co ty pieprzysz? Pojechałeś tam dla atmosfery, a wpakowałeś
się w niedokończony film Hitchcocka? Wiesz, dlaczego niedokończony? Bo sam
Hitchcock złapałby się za głowę, gdyby coś takiego w jakimś pijanym widzie
wymyślił. Na trzezwo tego zrobić się nie da. Co? %7łe pełno było takich filmów? Masz
na myśli chyba początek, powiedziałbym nawet rozbiegówkę, po której coś
do czegoś zaczyna zmierzać, jedna scena wynika z drugiej i buduje dramaturgię
następnej. Tego ja tu nie widzę. A wiesz dlaczego? Bo nic się tu, przepraszam
za wyrażenie, kupy nie trzyma. Wszystko musi mieć jakąś przyczynę. Przede
wszystkim nocleg w koszmarnym hoteliku na ostatnim zadupiu. Miałeś tam się
z kimś spotkać? To było się, kurwa, spotkać w Marriotcie, a jak nie, to masz teraz
od chuja wypasionych hoteli na trasie, w którą stronę byś się ruszył. Nie opowiadaj
mi głupot. Z kim niby miałbyś się tam spotykać! Nie możesz powiedzieć? To nie
mów, lata mi to. A wiesz dlaczego, farciarzu? Bo sam nie możesz w to uwierzyć.
Zagalopowałeś się z jakąś panienką, rozum ci się w pewnym momencie wyrwał spod
kontroli i tyle. Z tak rozpoczętego scenariusza dobrego filmu nie wymyślisz, więc
nie wymyślaj, mów, jak było, pójdziemy na ugodę, trochę zwalimy na wódę, trochę
na pogodę, za trochę odpowiesz& Dobra, tyle od adwokata. Teraz od przyjaciela&
Kurwa, Maks, czemu nie współpracujesz z policją? Olewasz wszystko, jak zwykle,
jak to robiłeś w szkole, na podwórku, na randkach z panienkami& Byłeś, a jakby cię
nie było. Może to i jakaś metoda. Na szkołę, na nudne popołudnia, gdy zabrakło
na trawę, na panienki. Tylko nie tym razem, kolego, i nie w tej sytuacji. Podnieś
głowę, spójrz mi w oczy& Daruj sobie to redfordowskie spojrzenie, którym
bajerowałeś wszystkie laski w okolicy, nawet Izę Gabryjelską, i mów, co tam się
stało. Bo chyba coś się stało, nie uważasz? Jeśli się nie wezmiesz w garść, to...
kolego& Chciałem powiedzieć: farciarzu, ale fart cię chyba opuścił& Więc, kolego,
pożegnaj się ze swoim pięknym światem.
***
Piękny świat? A cóż to znaczy? Miasto czy wieś, wszędzie dzieją się mniejsze
lub większe draństwa, z których jeśli masz szczęście żyć w miarę normalnej
rodzinie nie zdajesz sobie sprawy i przeważnie ciebie nie dotyczą. W małej
społeczności zła zawsze będzie mniej niż w kilkusettysięcznej czy milionowej, ale
to wynika bardziej ze statystyki niż z otoczenia. Jeśli przyjmiemy, że na dwustu
ludzi trafia się jeden prawdziwy łotr, nie zaskakuje fakt, że we wsi mojego
dzieciństwa, liczącej sto osiemdziesiąt kilka jednostek statystycznych, prawdziwego
łotra nie było. Otoczenie zapierało dech w piersiach. Dolina rzeki z jednej strony, [ Pobierz całość w formacie PDF ]
