William Shatner Tek War 05 Tek Secret
William W Johnstone Ashes 28 Standoff in the Ashes (txt)
Carr William Guy, Pawns In The Game (1958) Edition
Bates H. William Naturalne samoleczenie wzroku bez okularĂłw
Williams Roseanne Zly chlopak T073
William R. Forstchen Magic The Gathering Arena
Hjortsberg William Harry Angel
William Faulkner Intruder in the Dust
William_Shekespeare Enrique_IV
Williams Charles W biegu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
nastroju. Sophie miała co do tego wątpliwości, które jednak zachowała dla
siebie. Rozstali się przecież w okropny sposób i Theo pewnie wcale nie
chciał jej widzieć. Próbowała za wszelką cenę zachować spokój.
Tymczasem Gloria otworzyła jakieś drzwi, coś powiedziała i
wprowadziwszy Sophie przed oblicze szefa, wycofała się dyskretnie.
Theo siedział za wielkim, masywnym biurkiem i przeglądał jakieś
papiery.
Wystarczyło parę sekund, by uświadomiła sobie, że wcale się nie
zmienił - wyglądał tak, jak widziała go w wyobrazni, a poza tym działał na
95
R S
nią tak samo mocno, jak trzy miesiące temu, i w ten sam szalony, niepojęty
sposób.
Powoli podniósł głowę, a ona poczuła się jak zahipnotyzowana, tak
potężna była siła jego obezwładniającej charyzmy.
Przez chwilę oboje milczeli, pierwszy odezwał się Theo.
- Ho, ho, ho. Co za niespodzianka. Przyjrzał jej się uważnie. Co
mogę dla ciebie zrobić?
- Doskonale wiesz co - odpowiedziała, odzyskując panowanie nad
sobą. Wiedziała, że nie może pozwolić, żeby wspomnienia przesłoniły jej
chwilę obecną.
- Możesz mi powiedzieć, co to wszystko znaczy?
Jednym ruchem wyciągnęła z torebki kopertę i położyła ją przed nim
na biurku. On jednak nie wydawał się nią zainteresowany. Przyglądał się
za to Sophie i po raz pierwszy w ciągu tych trzech miesięcy dokonał
zdumiewającego odkrycia. Tęsknił za nią. Nie miało to żadnego sensu,
łączył ich tylko wakacyjny romans, coś miłego, co zdarzyło się, kiedy
najbardziej tego potrzebował, i nic więcej. A jednak bez wątpienia za nią
tęsknił. Zrozumiał to dopiero teraz.
Nie potrzebował zaglądać do koperty, wiedział, co w niej jest. I nie
miał ochoty na poważną rozmowę z Sophie, nie tutaj i nie teraz.
Sophie chciała wiedzieć, gdzie i kiedy w takim razie będą mogli
porozmawiać.
- Nie pod koniec dnia pracy w moim biurze. - Wstał i podszedł do
niej. - Dlaczego nie zadzwoniłaś do mnie na telefon komórkowy?
- Bo...
- Bo myślałaś, że odłożę słuchawkę? Chwycił ją mocno za ramię, a
jego dotyk, zapach i bliskość przyprawiały ją niemal o zawrót głowy.
96
R S
- Chciałam cię zobaczyć...
- Tak za mną tęskniłaś?
Otworzyła usta, żeby zaprzeczyć, lecz nie zdążyła jeszcze nic
powiedzieć, kiedy poczuła na wargach gorący pocałunek.
Theo nie był w stanie się opanować, nagle cały jego potężny system
samokontroli legł w gruzach. Całował Sophie tak zachłannie, jakby był
śmiertelnie spragniony. W pierwszej chwili odwzajemniła pocałunek, lecz
zaraz go odepchnęła.
Theo cofnął się odruchowo, lecz widać nie dość daleko i nie dość
szybko, bo nagle poczuł piekące uderzenie w twarz. Spoliczkowała go!
Coś takiego nigdy mu się nie zdarzyło.
Zareagował natychmiast: złapał ją za obie ręce i przyciągnął do
siebie.
- Nie próbuj więcej podnosić na mnie ręki! - warknął wściekle.
To jedno zupełnie wystarczy, żebym trzymał się od niej z daleka,
pomyślał.
- To ty nie próbuj mnie więcej całować!
- Nie wiem, co mnie opętało, żeby dać ci te pieniądze!
- Ja też nie wiem!
W tym momencie ktoś zapukał do drzwi, lecz Theo zbył go
natychmiast.
- Dokończymy to gdzie indziej - oświadczył sucho.
- Gdzie? - zapytała Sophie, która raczej wolała nie wychodzić z jego
biura. Tu, gdzie bez przerwy kręcili się ludzie, czuła się bezpieczniej. - Nie
zamierzam zabierać ci czasu - dodała szybko. Przyszłam ci tylko
powiedzieć...
97
R S
- Nie tutaj! - warknął, chwytając płaszcz. - I pamiętaj, nie życzę
sobie, żebyś zachowywała się jak jakaś wiejska baba, kiedy będziemy
przechodzić korytarzem.
Sophie była oburzona.
- Prawdziwa dama nie uderzyłaby mężczyzny i nie krzyczałaby w
miejscu publicznym! - rzucił.
Theo nie rozumiał, dlaczego tak za nią tęsknił, ale i teraz, po raz
pierwszy od miesięcy, czuł się ożywiony. Jakby scena z Sophie nagle
wyrwała go z letargu. I znów, ze wstydem, poczuł, że jej pragnie.
Wyprowadził ją z gabinetu, po czym zjechali windą aż na podziemny [ Pobierz całość w formacie PDF ]
