James White Cykl Szpital kosmiczny (02) Gwiezdny chirurg
James Lee Burke Robicheaux 12 Jolie_Blon's_Bounce
James Alan Gardner [League Of Peoples 06] Trapped
James Alan Gardner [League Of Peoples 04] Hunted
James Axler Outlander 26 Sea of Plague
Fae Sutherland & Chelsea James His Every Breath (pdf)
James Axler Outlander 10 Outer Darkness
James Axler Deathlands 049 Shadow World
James Axler Deathlands 043 Dark Emblem
Curwood James Oliver Szara wilczyca
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
43
ulokował się wygodnie na siedzeniu obok, rozprostowując w
miarę możliwości swoje długie nogi.
- Jestem gotów na wszystko.
Christie miała ochotę zawyć niczym ranny łoś. Matt
ucieleśniał w jej oczach prześladowcę zesłanego przez ojca ku
jej zgubie. Wścibiał wszędzie swój nos i próbował przełamać
jej opór, nie przebierając w środkach. %7łerował też na jej
słabości do niego i najwyrazniej angażował zupełnie
nieświadomie cały swój urok, by tylko osiągnąć cel. Na
przykład teraz, gdy tak siedział obok, męski i tryskający
energią...
Christie bębniła palcami po kierownicy. Matt,
doprowadzając ją do szału, powodował jednocześnie żywsze
pulsowanie krwi w jej żyłach. Przyjrzała mu się z ukosa i
dostrzegła, że uśmiecha się od ucha do ucha.
Punkt drugi - pomyślała. - Wyposażyć samochód w
dodatkowy sprzęt na wypadek inwazji ze strony intruza.
Najlepsza długa żerdz .
- Wspomniałaś, że powinienem trochę rozejrzeć się dokoła
- oświadczył. - Czy znajdę lepszą okazję?
- Och, diabli nadali... - syknęła przez zaciśnięte zęby. Nie
odzywając się już więcej, przekręciła kluczyki w stacyjce i
uruchomiła silnik. Starała się wyobrazić sobie, że siedzący
obok Matt po prostu nie istnieje. Po chwili łazik mknął
żwirowaną drogą, wioząc ich oboje w kierunku gór.
44
ROZDZIAA CZWARTY
Aazik podskakiwał na wąskiej, wyboistej drodze, która
pięła się w górę gdzieś ku zalesionym obszarom. Zwierki i
sosny, kołyszące się wysoko, rzucały zagadkowy,
ciemnozielony cień, a kontrastujące z nimi pnie osikowe w
kolorze kości słoniowej strzeliście wznosiły się ku niebu.
Christie umiejętnie wyminęła głaz tarasujący środek drogi,
jednak kierownica lekko wymknęła się jej spod kontroli. Stary
samochód miał swoje dziwactwa i czasem niczym uparty,
hardy muł wprost dopraszał się rządów silnej ręki. Christie
skręciła koło kierownicy z taką siłą, że Matta aż rzuciło o
drzwiczki.
- Zdałabyś egzamin na nowojorskiego taksówkarza -
zauważył - i to z wyróżnieniem.
- Uliczny ruch - to nie dla mnie - oświadczyła Christie. -
W żadnym wypadku. Te korki i wrzeszczący na siebie
kierowcy... Co to, to nie. Nauczyłam się prowadzić samochód
na polnych drogach, byłam wtedy w college'u i nareszcie poza
wielkim miastem. To pozostawiło we mnie ślad. Kiedyś
wzięłam nawet udział w rajdzie samochodowym.
Aazik podskakiwał na wybojach i w identycznym rytmie
balansowało ciało Matta. Zadarł do góry daszek swej czapki
mówiąc:
- Chyba właśnie trenujesz przed jakimś rajdem.
Christie nie zwracała na jego docinki najmniejszej uwagi.
Docisnęła pedał gazu i samochód znacznie przyspieszył.
Drobny żwir wypryskiwał spod kół na boki, a wiatr odrzucił
do tyłu splątany strumień włosów dziewczyny. Poczuła się
nagle lekka i beztroska jak szybujący w powietrzu sokół. Czy
to uroda dnia wprawiła ją w stan nieważkości, czy też bliskość
siedzącej obok osoby... - rozważała w duchu.
45
Matt pokręcił głową z niedowierzaniem, gdy ostrym
łukiem ominęła kolejny kamień na drodze.
- O twoich samochodowych umiejętnościach nie mam
jakoś sprecyzowanego zdania - skomentował. - Za to twój
wehikuł naprawdę robi wrażenie. Ma wytrzymałość czołgu.
Christie uśmiechnęła się.
- W Nowym Jorku nigdy nie miałam samochodu. Lecz
tutaj nie można się bez niego obyć - nie ma taksówek ani
metra! Postanowiłam kupić sportowy wóz, taki o jakim
zawsze marzyłam. Ale któregoś dnia zauważyłam tego grata,
tkwiącego smętnie pod sosną na czyimś podwórzu z
obszarpanym napisem na sprzedaż zatkniętym za szybę.
Trawa niemal zarastała mu opony i widać było, że stał tak
latami. Pomyślałam, że musiałabym stracić rozum, żeby kupić
coś takiego... Dalej przeszukiwałam salony sprzedaży w Santa
Fe. Ale mimo usilnych starań nie mogłam wyrzucić z pamięci
tego staruszka. Najwyrazniej jeszcze nie nadawał się na złom -
mówiąc to, pogłaskała czule ulubieńca po tablicy rozdzielczej.
- Spróbuję zgadnąć - zaproponował Matt. - Ten samochód
musiał mieć w sobie coś, jakiś nieodparty urok...
- Tak! Skąd wiesz? Tak dokładnie było. W dodatku miał
podkowę przytwierdzoną do przedniego zderzaka i to mnie
ostatecznie przekonało.
- Kupiłaś samochód z powodu podkowy?
- No, właściwie... - zawahała się. - Dowiedziałam się od
właściciela, że podkowa należała do klaczy o imieniu
Pierwiosnek.
- A cóż to ma znowu do rzeczy? - Matt dociekał.
- Pierwiosnek miała niesłychanie wybredne maniery.
Jadała czekoladki, ale tylko z nadzieniem karmelowym.
Spojrzał na nią z podziwem, pocierając swój stanowczy,
mocno zarysowany podbródek.
46
- Gdyby podążać za twoim rozumowaniem należałoby
pożegnać się z logiką na zawsze. Trochę to przypomina
zasady, rządzące wzrostem cen akcji na giełdzie.
- Och, każdy ma jednak w końcu jakiś swój system -
powiedziała uśmiechając się. - I każdy uważa, że mylą się
inni, a nie on. Mogłabym się założyć, że taki Oren jest teraz w
biurze, drepcąc dookoła, wymachuje swoimi tajemniczymi
wykresami i sam ze sobą kłóci się na temat plusów i minusów
kolejnej transakcji.
Przez dłuższą chwilę oboje milczeli. Pogrążony we
własnych myślach Matt wystukiwał palcami na kolanie jakieś
niecierpliwe rytmy. Christie spoglądała w pełnej napięcia
zadumie na drogę przez zakurzone szyby auta.
- Czy byłaś zakochana w Orenie? - pytanie Matta brutalnie
przerwało ciszę. Nie brzmiało zbyt grzecznie i wprawiło
Christie w zakłopotanie, nie chciała jednak pozostawić go bez
odpowiedzi.
- Nie, nigdy go nie kochałam - odparła. - Przez chwilę
wydawało mi się, że tak jest. Oren potrafi być czarujący, kiedy
się postara. Ale w rzeczywistości z mojej strony było to
wyłącznie spełnianie oczekiwań ojca. Wciąż opowiadał, jaki
jest szczęśliwy z powodu naszych zaręczyn - Christie zerknęła
na Matta z ukosa.
- Nigdy nie popełnię więcej takiego błędu. Możesz być
tego pewny!
Spojrzał na nią gniewnie.
- Czy ty naprawdę myślisz, że jestem wplątany w jakąś
obłędną intrygę uknutą przez twego ojca? Mój Boże, ostatnia
rzecz, jakiej bym sobie życzył, to żebyś się we mnie
zakochała, Christie. I najmniej odpowiednią rzeczą, jaka [ Pobierz całość w formacie PDF ]
