James Alan Gardner [League Of Peoples 06] Trapped
John Gardner Bond 00 Licence Renewed(v2.0)
James Alan Gardner [League Of Peoples 04] Hunted
14.Hemmings_Lauren_Czarna_orch
Lauren Dane Taking Chase (Samhain)
Trader Redux Laurence James
Justiss Julia Garstka zĹota 02 ĹwiÄ teczne podarki
453. Hardy Kate ĹwiÄto Ĺźycia
Farkas Victor Ukryte rzeczywistoci
GrudziÄšâski Tadeusz BolesÄšâaw ĚťmiaÄšây Szczodry i biskup StanisÄšâaw Dzieje konfliktu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
mówimy Jezus Król, zaś jego królewskie pochodzenie wywodziło się z
Królewskiego Domu Judy (Domu Dawidowego), jak to wielokrotnie podkreślają
ewangelie oraz listy świętego Pawła.
45
Tak więc poczynając od roku 33 n.e. Jezus wyłania się w podwójnej roli: jako
Kapłan Chrystus", a jeszcze częściej jako Rybiarski Król" ( Fisher King").
Definicja ta, jak zobaczymy, miała przerodzić się w dziedziczny i dynastyczny
urząd potomków Jezusa i następni Rybiarscy Królowie" byli dominującymi
postaciami w historii linii krwi Graala.
Przed urodzeniem drugiego syna w roku 44 Maria Magdalena została
wydalona z Judei w związku z zaangażowaniem się jej w powstanie o
charakterze politycznym. Wraz z Filipem, Aazarzem i kilkoma innymi wiernymi
przyjaciółmi udała się (w myśl umowy z królem Herodem Agryppą II) do
posiadłości Herodów w pobliżu Lionu w kraju Gaul (który stał się pózniej
Francją).
Od najwcześniejszych czasów przez średniowiecze aż do renesansu jej
emigracja z Judei była portretowana w rękopisach luminarzy i podobnych im
dziełach sztuki. Jej życie i praca we Francji, a w szczególności w Langwedocji,
została opisana nie tylko w pracach dotyczących historii europejskiej, ale nawet
w liturgii rzymskokatolickiej, dopóki Watykan nie usunął jej stamtąd.
Deportacja Mary Magdaleny jest opisana w Apokalipsie św. Jana (inaczej
Objawieniu św. Jana), która podaje, że była ona w tym czasie w ciąży. Opowiada
ona również, jak rzymskie władze oskarżyły ją, jej syna i jego następców: A jest
brzemienna. I woła cierpiąc bóle i męki rodzenia... Oto wielki smok barwy ognia
mający siedem głów i dziesięć rogów a na głowach jego siedem diademów... I
stanął smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby, skoro porodzi, pożreć jej
dziecię. I porodziła syna Mężczyznę... A niewiasta zbiegła na pustynię... I
rozgniewał się smok na niewiastę i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej
potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa".
(Apokalipsa św. Jana, 12,1-18).
46
Jest powiedziane, że to do kraju Gaul (Francji) Maria zaniosła Sangreal (Krew
Królewską, Zwiętego Graala), i to właśnie w Gauł potomkowie sławnej linii
Jezusa i Marii, Rybiarscy Królowie", rozkwitali przez 300 lat.
Odwiecznym mottem Rybiarskich Króli było W Sile". Wywodziło się ono od
imieniem ich przodka, Boaza (pradziadka króla Dawida), które znaczyło W
Sile". Po przetłumaczeniu na łacinę brzmiało ono In Forte" (Głośno), co pózniej
zostało zniekształcone na Anfortas", które stało się imieniem Rybiarskiego
Króla w romansie mówiącym o Graalu5.
Możemy obecnie powrócić do tradycyjnej symboliki Graala jako kielicha
napełnionego krwią Jezusa. Możemy również zastanowić się nad graficzną
symboliką stworzoną na długo przed Wiekami Ciemnoty, około 3500 lat p.n.e.
Kiedy tego dokonamy, zauważymy, że kielich lub puchar jest najstarszym
symbolem kobiety. Jego reprezentacją było Zwięte Naczynie macica.
Tak więc uciekając do Francji, Maria Magdalena przeniosła Sangreal w
Uświęconym Kielichu swojej macicy, tak jak to opisuje Księga Objawienia. Imię
tego drugiego syna było Józef.
Równoważnym tradycyjnym symbolem mężczyzny było ostrze rogu
przedstawiane zazwyczaj w postaci miecza lub jednorożca. W Starym
Testamencie w Pieśni nad Pieśniami oraz w Księdze Psalmów płodny jednorożec
symbolizuje królewski ród Judy i właśnie z tego względu katarowie z Prowansji
używali tej mistycznej bestii jako symbolu linii krwi Graala.6
Maria Magdalena zmarła w Prowansji w roku 63 n.e. W tym samym roku
Józef z Arymatei zbudował sławną kaplicę w Glastonbury w Anglii jako pomnik
Mesjanistycznej Królowej. Był to pierwszy nie podziemny" kościół
chrześcijański na świecie, zaś w następnym roku syn Marii, Jezus Justus,
poświęcił go swojej matce. Jezus Młodszy był już przedtem w Anglii z Józefem,
w wieku dwunastu lat, w roku 49. To właśnie to wydarzenie zainspirowało
47
sławną pieśń Williama Blake'a, Jeruzalem; I te stopy w starożytności, stąpały
po zieleni Anglii gór".7
Kim był Józef z Arymatei, człowiek, który przejął kontrolę nad biegiem
wypadków w czasie ukrzyżowania? I dlaczego matka Jezusa, jego żona i reszta
rodziny zaakceptowała interwencję Józefa bez zadawania jakichkolwiek pytań?
Dopiero w roku 900 n.e. Kościół Rzymski zdecydował się wydać
oświadczenie, że Józef z Arymatei był wujem matki Jezusa, Marii. Od tego czasu
obrazy zaczęły ukazywać go w chwili ukrzyżowania jako stosunkowo starego
człowieka, kiedy matka Maria miała już ponad pięćdziesiąt lat. Dokumenty
historyczne dotyczące Józefa sprzed oświadczenia Rzymu przedstawiają go jako
znacznie młodszego człowieka. Podają one, że zmarł on w wieku 80 lat 27 lipca
82 roku n.e., czyli w chwili ukrzyżowania Jezusa musiał mieć 32 lata.
Józef z Arymatei był w rzeczywistości nikim innym jak bratem Jezusa
Jakubem, zaś tytuł, jakim się go obdarza, nie ma nic wspólnego z nazwą
jakiegokolwiek miejsca. Arymatea nigdy nie istniała. Nie powinno więc dziwić,
że to właśnie on negocjował z Piłatem sprawę umieszczenia Jezusa w swoim
własnym grobie rodzinnym.
Rodowy przydomek Arymatea" wziął się z angielskiego zniekształcenia
grecko-hebrajskiego terminu ha Rama Theo Boska Wysokość" lub
Królewska Wysokość", jak to dziś mówimy. Ponieważ Jezus był najstarszym [ Pobierz całość w formacie PDF ]
