Baum, L Frank Oz 34 The Wonder City of Oz
Baum, L Frank Oz 06 The Emerald City of Oz
Janrae Frank Journey of Sacred King 01 My Sister's Keeper
Janrae Frank Lycan Blood 03 If Truth Dies [pdf]
Herbert, Frank The Dragon in the Sea (Under Pressure)
Abagnale Frank ZĹap mnie, jeĹli potrafisz
Herbert Frank Tom 5 Heretics of Dune
HT057. Rolofson Kristine Idealny mć śź
Tim LaHaye & Jerry Jenkins Left Behind Series 9 Desecration
Hitchcock Alfred PerśÂy Patrycji McGrove
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Arcybiskup Kolonii przysłał mu mnicha klunickiego Arona.
1.Reforma Tyńca.- Aron przybył w r.1046 do Krakowa. Kazimierz zlecił mu reformę benedyktynów w
Tyńcu, jak podają zródła. Przypuszczalnie rozchodziło się o oczyszczenie klasztoru z elementów
bogomilskich.
2. Księgozbiór.- W Tyńcu musiało się mieścić archiwum metropolii słowiańskiej. Obok ksiąg o treści
religijnej i świeckiej napisanych głagolicą z wcześniejszej epoki, musiały być równie\ manuskrypty w
cyrylicy, zapewne bogomilskie apokryfy. Księgozbiór mógł być pokazny. Mo\e w nim znajdował się
jakiś letopis polskiego Nestora?
Powstaje pytanie, czy Aron zniszczył księgozbiór tyniecki? Mo\e niektóre księgi spalił, ale nie
wszystkie. Sporą ilość musieli zabrać z sobą zakonnicy, którzy ze wzglądu na powiązania z
bogomilizmem nie mogli dłu\ej przebywać w Tyńcu. Przenieśli je do zało\onego w r.1032 opactwa
słowiańskiego w Sazawie, Czechach, bo w krótkim czasie klasztor ten miał największą bibliotekę
pism słowiańskich w środkowej Europie. Mo\liwe, \e przybyli z Polski zakonnicy narzucili opactwu
bogomilskie nastawienie, bo ksią\ę czeski Brzetysław II u r.1095 wypędził mnichów słowiańskich z
Sazawy i klasztor ich przekazał benedyktynom łacińskim, którzy doszczętnie zniszczyli biblioteką
słowiańską.
3. Apokryfy.-Głównym tworem pisarskiej działalności bogomilców były apokryfy. Dla etnografów
zaskoczenie stanowi fakt, \e zbierając legendy i baśnie ludowe Oskar Kolberg zanotował całą masę
opowiadań w Krakowskim, które mają swe odbicie w apokryfach bogomilskich. Jak one mogły dostać
się do ludu? Je\eli w Tyńcu był ich księgozbiór, wówczas mnisi kontaktując się z ludzmi opowiadali
je. Apokryficzne legendy musiały tak mocno utkwić w pamięci, \e przekazywano je z pokolenia na
pokolenie i w ten sposób dotrwały do naszych czasów.
4. Aron arcybiskupem.- Historyków zastanawia fakt dlaczego Aron został arcybiskupem Krakowa?
Przecie\ do zreformowania opactwa tynieckiego nie potrzebny mu był paliusz! Cos musiało zajść, \e
go otrzymał.
Jeśli mnich kluniacki dobrze się wywiązał z oczyszczania Tyńca z elementów bogomilskich, to
Kazimierz Odnowiciel mógł mu zlecić przeprowadzenie czystki u całym obrządku słowiańskim u
Polsce. I w tym wypadku potrzebna była Aronowi uładza metropolity. Mo\e w międzyczasie umarł
arcybiskup słowiański w Krakowie, a więc Kazimierz Odnowiciel przekonał synod cyrylo-
metodiański, \e dla dobra obrządku Aron powinien być wybrany metropolitą. Tak mogło się stać.
Lecz wybór synodu nie wystarczył. Jako łacinnik Aron zwrócił się o zatwierdzenie do Rzymu i
paliusz otrzymał.
5.Zlady po Aronie.- Aron pieczętował się trzema koronami, herbem miasta Kolonii, który od jego
czasów stał się równie\ herbem biskupów krakowskich i zwie się Aronem . Inne ślady jego
poprzedniej ojczyzny pozostawił wznosząc na Wzgórzu Wawelskim dwa kościoły (kaplice)
dedykowane św. Gereonowi i św. Leonardowi, patronom miasta Kolonii.
III. MASAAW.- Pod koniec panowania Mieszka II Polskę mo\na by podzielić na Wielkopolskę, która
znalazła się pod wpływami łacińskimi; Małopolskę, gdzie dominował cyrylo-metodianizm i Mazowsze
zdobywane przez bogomilców.
1. Uciekinierzy.- Kiedy w r.1022 Bolesław Chrobry wypędził mnichów słowiańskich z Polski, ci co
mieli bli\ej na Węgry (Słowację), jak św. Zwierad (był w klasztorze w Tropiu koło Nowego Sącza),
powędrowali na południe. Natomiast inni musieli szukać schronienia na Mazowszu. Zastawszy tam
po wioskach i miasteczkach raczej ludność pogańską, bo obrządek łaciński nie był tam znany,
słowiański zapuścił słabe korzenie, bogomilcy mieli okazję do rozwinięcia swych wpływów.
2. Wielkorządca.- Kiedy w r.1038 Kazimierz Odnowiciel wracał z zachodu do Polaki na Mazowszu
władzę sprawował Masław , zwany tak\e Mojsławem , czy tez Mięcsławem . Zlecił mu ją Mieszko
II.
Masław prawdopodobnie pochodził z rodu Piastów. Nie jest do pomyślenia, aby Mieszko II zlecił
poganinowi administrację du\ej połaci kraju. Na to absolutnie nie zgodziłaby się Rycheza. Masław
albo był wyznawcą cyrylo-metodianizmu, albo będąc łacinnikiem przeszedł na obrządek słowiański,
kiedy król zamianował go wielkorządcą Mazowsza.
3. Umiarkowani bogomilcy.- Przypuszczalnie nauczeni przykrym doświadczeniem bogomilcy, którzy
w 1022 roku schronili się na Mazowszu, porzucili swą bojowość i starali się respektować władzę. To
mogło spowodować, \e z trzech dzielnic Polski, jak podkreślają kronikarze, podczas rozruchów latach
1036-1036, Mazowsze było najspokojniejsze. Kwitło pod zarządem Masława i było gęsto zaludnione.
4.Odmowa.- Kiedy Kazimierz Odnowiciel objął tron w Krakowie, za\ądał, by Masław się mu
podporządkował Wielkorządca Mazowsza odmówił.
Mo\e obawiał się, \e dawny mnich klunicki będzie forował obrządek łaciński na Mazowszu, co
doprowadzić mo\e do wojny domowej, jak to się wydarzyło w Małopolsce. Wolał więc w swojej
dzielnicy mieć tylko wyznawców obrządku słowiańskiego i spokojnych bogomilców ni\ łacinników.
Mo\e te\ uwa\ał, \e ma okazję do zało\enia samodzielnego księstwa, zwłaszcza, \e utrzymywał
dobre stosunki z pogańskimi sąsiadami na północy. Mógł liczyć na pomoc Jaćwingów, Litwinow,
Prusów i Pomorców.
5. Klęska.-Kazimierzowi Odnowicielowi nie pozostało nic innego, jak wyprawić się zbrojnie na
Mazowsze, Wsparty oddziałami ruskimi, przysłanymi mu przez teścia, księcia kijowskiego Jarosława
Mądrego, władca Polski uderzył na Masława, zanim pogańscy sprzymierzeńcy przyszli mu z pomocą.
Wielkorządca Mazowsza poniósł druzgocącą kląska i zginął w boju.
6. Charakterystyczny zwrot.- Historycy zaliczyli bitwę Kazimierza Odnowiciela z Masławem do
reakcji pogańskiej . Tymczasem Gall opisując wydarzenie nadmienia, \e po zwycięstwie nad
wojskami Masława Kazimierz przemawiając do swoich rycerzy, powiedział: "Pokonawszy tylu
fałszywych chrześcijan (superatis tot falsis christicolicos), ju\ bezpiecznie walczyć będziecie z [ Pobierz całość w formacie PDF ]
