Colfer Eoin Artemis Fowl 03 Kod wiecznosci
W. M. Thackeray PierśÂcieśÂ i róśźa
Arthur C Clarke & Stephen Baxter [Time Odyssey 02] Sunstorm (v4.0) (pdf)
Christina Dodd WybraśÂcy CiemnośÂci 4 W PśÂomieniach
Murray Rothbard ''O nowć wolnośÂć manifest libertariaśÂski''
White Ellen G. Nauki Z Góry BśÂogosśÂawienia
0911. Radley Tessa Ród Saxonów 03 Pod dobrć opiekćÂ
Hohlbein, Wolfgang Charity 08 Der Spinnenkrieg(1)
Krzyszton Barbara Karolino, nie przeszkadzaj
01 Holly Jacobs NiezwykśÂa ksićÂśźniczka
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
- Jakie znowu zabezpieczenia?
Ekop poczuł, że musi palnąć mowę.
- Razem z ektołączem i programem pomocy pakiet
obejmuje jeszcze panoramiczny laserowy skaner. Najnowszy
model. Nieosiągalny nawet w Japonii. Nim wyszli,
zeskanowałem starego. Mogę go teraz w całości
zrekonstruować. Może czegoś się dowiemy.
244
- Hau - powiedział Bek.
Hologram znów mrugnął i w powietrzu pojawiła się
komputerowa rekonstrukcja Lowriego McCalla w postaci
siatki zielonych linii.
- Niezbyt podobny.
- W tej chwili program napędzany jest przez elektryczne
impulsy płynące z twojego mózgu. Są tak słabe, że nie może
w pełni korzystać z pamięci - odparował hologram. -
Gdybym próbował poprawić obraz, straciłbyś przytomność.
Finn wspominała o jakiejś liście... - Ekop zaczął obracać
laserowy model. - Zaraz uruchomię prześwietlarkę. Zużywa
sto megabajtów, więc możesz poczuć lekkie ukłucie...
Jak zwykle, Ekop zle oszacował siłę bólu. Bekowi oczy
stanęły w słup, po czym zaczęły wirować niczym potrząsane
w kubku kostki do gry, on sam zaś runął na ziemię, skręcając
się z bólu. Tymczasem ubranie unoszącej się w powietrzu
postaci Lowriego stało się całkowicie przezroczyste,
ujawniając zawartość kieszeni.
- Kieszeń na piersiach. Powiększyć - wydał polecenie
Ekop.
Kieszeń powiększyła się do rozmiaru A 4.
- Zaraz się przekonamy, co tu się kryje.
Bek nie odpowiedział. Klepał się po głowie, próbując
ugasić tlące się kłaki.
- Współrzędne: X1,Y3, Z4. Powiększyć i rozwinąć.
Zniknęło wszystko z wyjątkiem znajdującej się w kieszeni
kartki. Została rozłożona i powiększona do rozmiarów
ściany.
245
- Ale numer! Na podstawie śladów atramentu, które
przebiły się na drugą stronę, program jest w stanie odtworzyć
pełen zapis.
Fascynujące, mógłby powiedzieć Bek, gdyby nie stracił
ochoty na drażnienie się z Ekopem.
- To musi być to. Lista życzeń, jeśli się nie mylę. Bardzo
rozpowszechniona wśród schodzących. Dziwię się, że sam w
odpowiednim momencie o tym nie pomyślałeś.
Bek czuł się mniej więcej tak, jakby jego głowa była
zmiażdżoną pomarańczą. Obracając rożen, z pewnością nie
czułby się gorzej.
Ekop przejechał zakrzywionym palcem po liście. Finn
powiedziała: Został już tylko jeden punkt .
- Splunąć do morza z klifu Moher . O co tu chodzi?
Komu mogłoby zależeć na pluciu do morza? - Zamknął
program. - Swoją drogą, dziwny naród ci Irlandczycy. Bawi
ich coś takiego jak plucie w przepaść? - Zwrócił się do
wijącej się na podłodze ludzkiej masy. - Wiesz, gdzie są te
klify?
Bek sięgnął do ostatnich żywych komórek mózgowych -
tych kilku, które przeżyły eksperymenty Ekopa. Klif Moher.
Kiedyś już to słyszał.
- Szkolna wycieczka - wysapał.
- Nic więcej nie mów - westchnął Ekop. - Przeszukam
pliki twojej pamięci. Obrazy powiedzą mi więcej niż ty.
Hologram zamilkł na chwilę, przelatując przez
wspomnienia Beka, który rozkoszował się chwilą
wytchnienia.
246
- Zlokalizowałem - oświadczył Ekop, niestety zbyt
szybko. - Zachodni brzeg wyspy. Okolice zwane hrabstwem
Clare.
- Zgadza się - przytaknął Bek. - Hrabstwo Clare.
- Pewnie, że się zgadza, gamoniu. Dowiedziałem się
tego z twojej pamięci. Gdybyś zaprzeczył, przeczyłbyś
samemu sobie.
Bek zaryzykował ostrzegawcze warknięcie. Jak tylko
znajdą się w piekle, już jego głowa, żeby ten paskudny
gremlin dostał to, na co zasługuje.
- Co robimy? Lecimy tam?
- Nie, ośle. Zapomniałeś, że jesteś uwięziony w ludzkim
ciele? Musimy się zdać na ziemskie środki lokomocji. Czy
ten człowiek ma samochód?
Bek zaśmiał się.
- Franco? %7łartujesz chyba. Nie ma zwyczaju chodzić
dalej niż do łazienki.
Ekop zamrugał.
- W takim razie musimy zdobyć jakiś transport.
- Zdobyć?
- Tak jest. Zdobyć.
Rissole O'Mahoney postanowił przejechać się swoją
hondą goldwing po osiedlu. Nie miał określonego celu.
Chodziło raczej o to, żeby się pokazać chłopakom i żeby im
szczęka opadła na widok jego czarnej maszyny. Można sobie
na to pozwolić, kiedy się jest największym twardzielem w
okolicy.
247
Ktoś inny wolałby nie zwracać czyjejś uwagi na to, że przed
domem trzyma motocykl wart pięć tysięcy funtów. Jednak
nikt przy zdrowych zmysłach nie odważyłby się tknąć
własności Rissole'a. Nawet ptaki zbyt się go bały, żeby
napaskudzić na jego hondę.
Właśnie zaczęło kropić. W telewizji zapowiadano burzę.
Rissole postanowił więc wrócić do domu i przykryć motor
plandeką. Ostrożność nigdy nie zaszkodzi. Wiadomo, jak to
jest z tym kwaśnym deszczem?
Dodał więcej gazu niż należało i wziął ostry zakręt. Nagle
tuż przed nim, na środku ulicy, wyrósł Franco Kelly. W
szlafroku i kapciach! Deszcz zlepił mu włosy, a mokra
kamizelka uwydatniała pokazny brzuch.
Rissole wrzucił luz i zatrzymał się przed sąsiadem. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
