Naomi Novik Temeraire 1 His Majesty's Dragon
Undercover Submission Melinda Barron
Frances Hodgson Burnett A little princess
Dziedzictwa planety Lorien KsićÂga 1 Jestem numerem cztery Lore Pittacus
Foster, Alan Dean Icerigger 3 Deluge Drivers
West_Frances_Gwiazdy_Swieca_dla_wszystkich_RPP069
Bernard F. Dick Forever Mame, The Life of Rosalind Russell (2006)
Chatka puchatka
Wszystkie odcienie czerni
Regina Brett Bog nigdy nie mruga
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
rozumu...
Proszę o cyfry. Ilu jest jeńców wojennych w chwili obeonej? pada w odpowiedzi
suche pytanie.
Około trzystu tysięcy w Zwiążku Radzieckim, około dwustu w Austrii, w Niemczech,
w... Brak dokładnych danych.
Gdzie są zgrupowani, na jakich obszarach? Nazwy miejscowości?
Milczenie.
Jakie Liga Narodów przewiduje środki transportu dla tej olbrzymiej masy ludzi?
Dotychczas żadnych, ogromne trudności.
. Skąd zamierzacie czerpać fundusze na cele repatria- cji?
Dotychczas znikąd... Astronomiczne kwoty: Eksperci Ligi Narodów obliczyli, iż
potrzeba po dwieście dolarów na głowę.
Kto podejmie się interwencji u rządów państw zainteresowanych, które w tylu
ważkich sprawach nie znalazły dotąd wspólnego języka, kto, pytam? Jakie będzie mieć
uprawnienia?
Milczenie.
Czy władze radzieckie wyraziły już zgodę?
Nikt dotąd z nimi nie wszczynał pertraktacji... Republika Radziecka nie jest
członkiem Ligi Narodów.
W krzyżowym ogniu rzeczowych pytań niknie resztka nadziei. Delegaci milkną. Bo i cóż
mają Nansenowi odpowiedzieć? Z czym przyszli tutaj, pragnąc zwalić na jego barki ciężar
ponad siły, żądając, by podjął zadanie, przed którym cofa się wielka -pokojowa organizacja?
Co przynieśli? Strzępy niepewnych informacji, żadnego .planu działania, najmniejszej
nadziei na zapewnienie środków finansowych. Pustkę, absolutną pustkę, w iktórej wszystko
trzeba by dopiero stworzyć, od początku do końca.
Patrząc na pofałdowane głębokimi bruzdami czoło Nansena zrezygnowani posępnieją.
Sprawa przegrana.
Jedna wielka niewiadoma, jeden mur przeszkód! Tak jak pana wyprawa na biegun
północny, profesorze! rzuca wreszcie odważnie delegat brytyjski Noel Baker. On jeden, z
dawien dawna gorący wielbiciel Nansena, nie traci nadziei, on jeden wyczuwa, że ten właśnie
bezmiar trudności rozbudza w Norwegu instynkt wałki, tak jak ongiś tam, na morzach
skutych lodem, spowitych mgłą, która kryje wciąż nowe przeciwności. Wierzy także, że
doniosłość humanitarnego zadania porwie opornego. I nie myli się.
Nansen przyjmuje depeszuje z triumfem do Genewy po wielogodzinnych rozmowach.
I raz jeszcze pustoszeje pracownia polarnego badacza. Raz jeszcze czekać będą jego
powrotu w domu, w Lysaker, rękopisy nie dokończonych dzieł o tajemnicach wód Pół-
nocnego Oceanu Lodowatego. Raz jeszcze rozpoczyna się zajadła walka z przeciwnościami.
Większe są i cięższe do przezwyciężenia niż te w dalekiej Arktyce. Ale ogrom zadania nie
przeraża Nansena. Te cechy charakteru, które pozwoliły mu dokonywać wielkich odkryć w
walce z podbiegunową przyrodą, zdają egzamin i tu, w innych szerokościach geograficznych.
To potrwa najwyżej dwa, trzy miesiące, wskaże pan
nam tylko, jak działać, profesorze, reszty dokonamy sami zapewniają gorąco delegaci. Im
bardziej jednak zagłębiają się razem z nim w kłębowisko trudności, tym mniej wierzą w to,
co mówią.
Najcięższy etap, rozmowy w Moskwie przebiegają wbrew obawom nadspodziewanie
gładko. �wczesny minister spraw zagranicznych Cziczerin zastrzega jednak kategorycznie na
ikażdym kroku, że pertraktuje z Fridtjo- fem Nansenem, nie z Ligą Narodów. Inne sprawy
raz po raz utykają na martwym punkcie, ale polarnik nie należy do tych, -którzy się poddają.
W ciągu sześciu zaledwie miesięcy około dwustu tysięcy jeńców powraca do domów. W dwa
lata pózniej repatriacja ponad półmilionowej rzeszy jest zakończona.
...Brakowało wszystkiego... podaje załącznik do protokołu z Trzeciego Posiedzenia
Ligi Narodów ale geniusz Nansena wszystko wywalczył. Nie było statków do transportu
jeńców, on je zdobył mimo olbrzymich trudności, on przezwyciężył nieufność Republiki
Radzieckiej, która wzbraniała się pertraktować z Ligą Narodów... Wiedząc, że
Międzynarodowy Komitet dysponuje na cele repatriacji nader ograniczonymi kredytami,
Nansen zdobył fundusze i obniżył przewidziane przez wybitnych ekspertów koszty z dwustu
dolarów na głowę na osiem... Dokonał dzieła, które przejdzie do historii ludzkości jako jedna
z najpiękniejszych jej kart. Dzieło, które zawiera ładunek tego bohaterstwa, jakie cechowała
walka Nansena z lodem Grenlandii i jego piesza wędrówka z bieguna północnego... dzieło,
które jest dowodem, czego dokonać może ludzka dobroć wspomagana przez niezłomną wolę.
Parł naprzód, niczym sztormowa wichura miażdżąc na swej drodze przeszkody
zamiast Jje okrążać, łamał opory zamiast je łagodzić, spieszył, wiedział, że tylko w ten
sposób osiągnie cel powie pózniej jeden z wybitnych mężów stanu. Zadanie wykonane,
Nansen z ulgą powraca do domu, do
swych prac. Tyle jeszcze jest do zrobienia na polarnych obszarach, na tyle pytań nie ma
dotąd odpowiedzi. Cóż z tego, że biegun północny zdobyty? Odkrycie Peary'ego niewiele
nowego wniosło do nauki. Myśl o badaniach podbiegunowych krain, nie opifezcza Nansena.
Wciąż jeszcze marzy o wypłynięciu na arktyczne wody, ale lekarze stawiają kategoryczny
sprzeciw. Nadszarpnął siły, musi się wreszcie zacząć szanować.
Kiedy w parę ^miesięcy pózniej przyjaciele zjawiają się w Lysaker odwiedzić chorego,
nie wierzą własnym oczom. Nansen pakuje walizy. Czy znów na wyprawę polarną? Nie! Do
Genewy. W odpowiedzi na ich protesty, wymownym gestem wskazuje stos depesz
Międzynarodowego Czerwonego Krzyża piętrzący się na biurku, na ścianę, która przez
długie lata bielała mapami nie tkniętej ludzką stopą Antarktydy i pociętej szlakami
biegunowych wypraw Arktyki. Ich miejsce zajęła teraz inna. Bije z niej, jak na alarm,
czerwona, gruba krecha, którą obwiedziony jest wielki obszar Powołża. Stamtąd w świat
biegną rozpaczliwe sygnały SOS. Przebogate tereny nawiedziła klęska straszliwej posuchy, [ Pobierz całość w formacie PDF ]
